Καθώς ο Πρόεδρος Ερντογάν επισκέπτεται τη Ρώμη για να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό Μελόνι, οι δύο χώρες εμβαθύνουν τους δεσμούς τους με νέες εμπορικές και αμυντικές συμφωνίες, με στόχο 40 δισεκατομμύρια δολάρια σε διμερές εμπόριο και κοινές επιχειρήσεις τεχνολογίας drones και αεροδιαστημικής.
Η συνεργασία σηματοδοτεί μια αυξανόμενη στρατηγική ευθυγράμμιση στους τομείς της ασφάλειας, της ενέργειας και της καινοτομίας.
Χθες Τρίτη, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι καλωσόρισε τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Ρώμη για την τέταρτη διακυβερνητική σύνοδο κορυφής Ιταλίας-Τουρκίας.
Η σύνοδος κορυφής των δύο χωρών, συγκέντρωσε βασικούς υπουργούς και από τις δύο χώρες και πάνω από 500 επιχειρήσεις για ένα διμερές Επιχειρηματικό Φόρουμ.
Καθώς οι δύο χώρες ξεπέρασαν τον διμερή εμπορικό στόχο των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πέντε χρόνια νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα, Μελόνι και Ερντογάν έθεσαν τώρα έναν νέο μεσοπρόθεσμο στόχο τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια.
Κοιμήθηκαν με οικόπεδα και ξύπνησαν με χωράφια! Η κυβέρνηση απαξίωσε την περιουσία χιλιάδων μικροϊδιοκτητών
«Η κοινή δήλωση που υιοθετήσαμε επιβεβαιώνει τη δύναμη της σχέσης μας και θέτει τα θεμέλια για την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μας», δήλωσε η Μελόνι κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ερντογάν.
Τα δύο έθνη ενισχύουν τους οικονομικούς δεσμούς και τη στρατηγική συνεργασία τους στην άμυνα, την ενέργεια και τη μετανάστευση.
Υπογράφηκε μια σειρά συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων μνημονίων για τη βιομηχανική συνεργασία και την ενέργεια.
Η Ιταλία και η Τουρκία επιταχύνουν μια ολοκληρωμένη εταιρική σχέση, από το εμπόριο έως την τεχνολογία και την άμυνα, με στρατηγικές επιπτώσεις για την Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και τη Μεσόγειο.
«Με τον Πρόεδρο Ερντογάν, συζητήσαμε την άμυνα και την αποτροπή του ΝΑΤΟ, την ευρωπαϊκή ήπειρο και την πιθανή συνεργασία μεταξύ των ενόπλων δυνάμεών μας», δήλωσε ο Ιταλός Υπουργός Άμυνας Γκουίντο Κροσέτο κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Άγκυρα νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Εστίαση στην άμυνα.
Ένα σημαντικό σημείο είναι η εμβάθυνση της συμμαχίας στην τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Ο φρικιαστικός θάνατος της Ουκρανής δημοσιογράφου που συνελήφθη από Ρώσους! Της είχαν βγάλει τα μάτια, τον εγκέφαλο και τον λάρυγγα
Η ιταλική αεροδιαστημική εταιρεία Leonardo και η Baykar Technologies της Τουρκίας, με επικεφαλής τον Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ, γαμπρό του Ερντογάν, υπέγραψαν πρόσφατα Μνημόνιο Συνεργασίας για την έναρξη μιας κοινής επιχείρησης σε μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα (UAS).
Η συνεργασία στοχεύει στην αξιοποίηση της προβλεπόμενης αγοράς άμυνας από μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) της Ευρώπης κατά την επόμενη δεκαετία.
Η κοινοπραξία θα επικεντρωθεί στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την παραγωγή και τη συντήρηση μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV).
Οι επιχειρήσεις θα επικεντρωθούν στην Ιταλία σε τοποθεσίες όπως το Ρόντσι Ντει Λεγκιονάρι , το Τορίνο, την Ρώμη και το Νερβιάνο.
Οι δύο εταιρείες σχεδιάζουν επίσης να διερευνήσουν συνέργειες στον διαστημικό τομέα.
Η Ιταλία και η Τουρκία θα μπορούσαν ενδεχομένως να ευθυγραμμιστούν περαιτέρω στα στρατιωτικά συστήματα επόμενης γενιάς, τονίζουν ιταλικές πηγές.
Μια πιθανότητα είναι η συνεργασία στο πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών έκτης γενιάς GCAP, μια κοινή προσπάθεια μεταξύ Ιταλίας, Ηνωμένου Βασιλείου και Ιαπωνίας.
«Δεν γνωρίζουμε ακόμη πού θα πάει το σχέδιο με τα drones», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Leonardo, Roberto Cingolani. «Αλλά είμαστε βέβαιοι ότι τα μη επανδρωμένα συστήματα και οι νέες τεχνολογίες είναι απαραίτητα».
Η συνεργασία της Ιταλίας με την Τουρκία υπογραμμίζει τον ρόλο της Άγκυρας ως στρατηγικού προμηθευτή στο αμυντικό οικοσύστημα της Ευρώπης, βιομηχανικά και επιχειρησιακά.
Καθώς η ΕΕ εξετάζει το ενδεχόμενο διοχέτευσης αμυντικών κεφαλαίων μόνο σε εταιρείες με αλυσίδες εφοδιασμού πλήρως εγκατεστημένες στην ΕΕ, αυτό θα έθετε στο περιθώριο εταιρείες που συνδέονται με τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιαπωνία και την Τουρκία.
Ένας τέτοιος περιορισμός αποτελεί αντίφαση για την Ιταλία και όχι μόνο, δεδομένων των ευρύτερων αμυντικών δεσμών της και της ανάγκης για διαλειτουργικές, ανθεκτικές συμμαχίες. Αυτό που παρακολουθούμε.
Η επίσκεψη του Ερντογάν υπερβαίνει το πρωτόκολλο, καθώς η Τουρκία είναι στρατηγικός εταίρος για την Ιταλία σε μια μεταβαλλόμενη Μεσόγειο, που υποστηρίζεται από τρεις πυλώνες.
Στρατηγική αναγκαιότητα: Η Ρώμη θεωρεί την Άγκυρα ως έναν απαραίτητο αν και πολύπλοκο εταίρο για τη σταθερότητα της Μεσογείου, με κοινά συμφέροντα στους τομείς της άμυνας, της ενέργειας και της υψηλής τεχνολογίας.
Γεωπολιτική ισορροπία: Καθώς η Άγκυρα επαναβεβαιώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ρώμη επιλέγει τη δέσμευση αντί της αντιπαράθεσης για να προστατεύσει τα οικονομικά και στρατηγικά της συμφέροντα.
Άξονας ανθεκτικότητας: Με την εστίαση των ΗΠΑ να μετατοπίζεται στον Ινδο-Ειρηνικό, η Ιταλία στοχεύει να δημιουργήσει έναν ευέλικτο άξονα ασφαλείας με την Τουρκία για να εδραιώσει τον ρόλο της σε ένα ασταθές περιφερειακό τοπίο.
Ουσιαστικά οι Ιταλοί συνεχίζοντας ιστορικά ( από το 1919 και μετά) τα δικά τους παιχνίδια με τους Οθωμανούς Τούρκους, στέκονται απέναντι στα ενεργειακά σχέδια Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου-Ελλάδος, προωθώντας την Τουρκία.
Στηρίζουν την τουρκική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικά σε Συρία, Λιβύη κά, όπου ζει και βασιλεύουν οι ισλαμικές φατρίες, οι μισθοφορικές δυνάμεις και η παράνομη πώληση όπλων και ναρκωτικών, διότι περί αυτού πρόκειται.
Γιατί η Τουρκία παραμένει απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης:
"Οι δυναμικές πολιτικές της Τουρκίας, σε συνδυασμό με την απόκλισή της από τους δημοκρατικούς κανόνες, την καθιστούν έναν απρόβλεπτο παράγοντα, θέτοντας κινδύνους που υπερτερούν των δυνατοτήτων της ως αξιόπιστου εταίρου στο τρέχον τοπίο.
Η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400, παρά τις αντιρρήσεις του ΝΑΤΟ, και η απροθυμία της να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την Ουκρανία σηματοδοτούν μια απόκλιση από τις συλλογικές προτεραιότητες ασφάλειας.
Αυτή η πράξη εξισορρόπησης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, παράλληλα με την κατοχή στρατηγικών εκτάσεων στη Μαύρη Θάλασσα, τοποθετεί την Τουρκία ως μπαλαντέρ που θα μπορούσε να υπονομεύσει τις ενοποιημένες ευρωπαϊκές αντιδράσεις σε απειλές όπως η ρωσική επιθετικότητα.
Οι παράνομες στρατιωτικές επεμβάσεις και οι εδαφικές διαφορές της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Τουρκία έχει παράνομα καταλάβει τη βόρεια Κύπρο από το 1974, ελέγχοντας περίπου το ένα τρίτο του εδάφους της ΕΕ, ενώ διατηρεί μια ενεργή απειλή πολέμου (casus belli) κατά της Ελλάδας, μέλους της ΕΕ.
Οι συχνές αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο Πέλαγος από την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων, των παράνομων διεκδικήσεων και των στρατιωτικών προκλήσεων στα θαλάσσια σύνορα, υποδηλώνουν μια προθυμία για διεκδίκηση κυριαρχίας με τρόπους που υπονομεύουν άμεσα την εδαφική ακεραιότητα της Ευρώπης.
Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και η υποστήριξη προς τις τζιχαντιστικές παρατάξεις σε συγκρούσεις όπως ο Συριακός Εμφύλιος Πόλεμος, έχουν συνδεθεί με αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις που επηρεάζουν την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των ροών προσφύγων και της πιθανότητας επιστροφής ριζοσπαστικοποιημένων μαχητών.
Η Τουρκία έχει μακρά ιστορία εκβιασμού ή απειλών συμμάχων με αντάλλαγμα παραχωρήσεις.
Ο έλεγχος της Τουρκίας στις μεταναστευτικές οδούς έχει χρησιμοποιηθεί ως γεωπολιτικό εργαλείο, με την Άγκυρα να απειλεί περιοδικά να «ανοίξει τις πύλες» προς την Ευρώπη, όπως φαίνεται κατά τη διάρκεια των διαφορών με την ΕΕ σχετικά με τις συμφωνίες για τη μετανάστευση", αναφέρει η Ισραηλινή ειδικός Ντάνα Λεβί.
Με αυτήν την Τουρκία η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τ.Μελόνι ( αλλά και οι προκάτοχοι της μην ξεχνιόμαστε) θέλουν να περάσου τα δικά τους σχέδια στην Μεσόγειο.
Η γενική εκτίμηση είναι ότι όλα αυτά για τις χρεοκοπημένες Ιταλία και Τουρκία θα μείνουν όνειρα θερινής νυχτός λόγω των ραγδαίων εξελίξεων σε άλλα παγκόσμια μέτωπα, τα οποία θα συμπαρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους και στην περιοχή μας.
