Παρά τους πολέμους κατά της τρομοκρατίας μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και την Αραβική Άνοιξη η αίσθηση ενός γενικευμένου χάους συνεχίζει και επικρατεί σε ολόκληρο τον πλανήτη προβληματίζοντας όχι μόνο τους διεθνολόγους για το ολοένα και αυξανόμενο πεδίο της αναρχίας που επικρατεί αλλά και τον κόσμο για τις συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις από ακραία στοιχεία.

Παντού υπάρχει η σκιά ενός ορατού- αόρατου εχθρού, που απειλεί κάθε πολίτη. Η «υπ’ αριθμόν 1» απειλή της Δύσης, το Ισλαμικό Κράτος , μπορεί να χάνει εδάφη στην έδρα του, αλλά στο εξωτερικό δρα σχεδόν ανενόχλητο.  Οι τρομοκρατικές επιθέσεις που φέρουν την σφραγίδα τζιχαντιστών, έχουν πλέον περισσότερο συμβολικό παρά στρατηγικό χαρακτήρα, όπως επισημαίνουν ειδικοί αναλυτές.

Με βάση την προπαγάνδα των φανατικών ισλαμιστών για την μαζική τρομοκρατία, στόχοι προτεραιότητας είναι τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα γήπεδα και στη συνέχεια τα κέντρα ψυχαγωγίας. Το Ισλαμικό Κράτος επιδιώκει να χτυπήσει σε μέρη όπου υπάρχει πλήθος σε περιορισμένο χώρο, καθώς εκεί δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει εύκολα! Επιπλέον, οι στόχοι αυτοί είναι αμέτρητοι και αδύνατο να ληφθούν σε όλους ταυτόχρονα ικανοποιητικά μέτρα ασφαλείας. Τα εμπορικά κέντρα είναι στην επόμενη θέση στον κατάλογο του τρόμου, επειδή είναι πολύ δύσκολο οι τζιχαντιστές να μπλοκάρουν όλες τις εξόδους.

Τα νυχτερινά κέντρα γίνονται ελκυστικοί στόχοι για τους ισλαμιστές τρομοκράτες καθώς αστυνομικοί και φρουροί ασφαλείας διστάζουν να ανοίξουν πυρ σ΄έναν χώρο όπου η νέα γενιά διασκεδάζει αμέριμνη.

Όχι όμως κι ένας τζιχαντιστής που έχει ως αυτοσκοπό να βάψει τα χέρια του με το αίμα νέων της Δύσης.  Τα κέντρα διασκέδασης όπου χορεύουν, πίνουν και γλεντούν νέοι της Δύσης, βρίσκονται πλέον στο στόχαστρο της ισλαμικής τρομοκρατίας γι΄αυτά που αντιπροσωπεύουν: τον δυτικό τρόπο σκέψης, την δυτική κουλτούρα…

Η δυτική μουσική στο θέατρο Μπατακλάν του Παρισιού, ο τουρισμός στο Μπαλί και την Κωνσταντινούπολη , η gay κοινότητα στο Ορλάντο δέχτηκαν τυφλά χτυπήματα. Σύμφωνα με τον ισλαμολόγο, Ματιέ Γκιντέρ, συγγραφέα του βιβλίου υπό τον τίτλο «Ο πόλεμος του ισλαμισμού», «υπάρχει μία αλλαγή στρατηγικής στη φύση των στόχων». «Οι τζιχαντιστές δεν στοχεύουν μόνο σε χώρες της Δύσης αλλά πλέον και σε μουσουλμανικές χώρες, έχουμε περάσει σ΄έναν διαμουσουσλμανικό πόλεμο», επισημαίνει σε δηλώσεις του στην γαλλική εφημερίδα Liberation, αναφερόμενος στο τελευταίο κτύπημα του Ισλαμικού Κράτους στην Κωνσταντινούπολη.

Για το λόγο αυτό οι τζιχαντιστές επέλεξαν να σπείρουν το θάνατο σ΄ένα κατάμεστο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης της Κωνσταντινούπολης. Επέλεξαν ένα δημοφιλές σημείο νυχτερινής ζωής για να προκαλέσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη μουσουλμανική πλειοψηφία της χώρας, υποστηρίζουν οι ειδικοί.

Το περιβάλλον σ΄ ένα νυχτερινό κέντρο είναι δύσκολο να προστατευτεί από την αστυνομία, επισημαίνει ο Πιτ Μπλερ , καθηγητής από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Τέξας και προσθέτει: «Υπάρχουν πολλοί που πίνουν. Με τη δυνατή μουσική, οι άνθρωποι πολλές φορές νομίζουν ότι οι πυροβολισμοί είναι μέρος της παράστασης. Και αν είναι πολλοί οι τρομοκράτες , τότε καθίσταται ακόμη πιο δύσκολο στους ανθρώπους να βγουν από το κτίριο».

«Για τους ισλαμιστές τρομοκράτες, επιτυχείς θεωρούνται οι επιθέσεις που τραυματίζουν και σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους»,  προσθέτει. Το ενδιαφέρον είναι επίσης πως οι ισλαμιστές τρομοκράτες αρχίζουν και εγκαταλείπουν τις επιθέσεις αυτοκτονίας. Δεν θυσιάζονται στο όνομα του Αλλάχ, αλλά προτιμούν να ανοίξουν πυρ με Καλάσνικοφ και να σκοτώσουν εν ψυχρώ όσους περισσότερους μπορούν.

Ο ξαφνικός έρωτας των τρομοκρατών για επιθέσεις σε νυχτερινά κέντρα δεν αποτελεί έκπληξη.

Θεωρούνται ιδανικοί χώροι για μαζικές δολοφονίες, την ώρα που το πλήθος στοιβάζεται και υπάρχουν περιορισμένες έξοδοι διαφυγής. Ο θόρυβος και ο φωτισμός προκαλούν σύγχυση .
Επιπλέον, τα νυχτερινά κέντρα αποτελούν έναν ισχυρό συμβολικό στόχο για τους ισλαμιστές τρομοκράτες, δεδομένου ότι το δόγμα τους αποδοκιμάζει έντονα το τι συμβαίνει στο εσωτερικό τους. Σε πολλές περιπτώσεις, οι στοχευμένες επιχειρήσεις σκοτώνοντας ξένους επισκέπτες, προσθέτουν μια διεθνή συνιστώσα στην αιματοχυσία.

Ινδονησία – 12 Οκτωβρίου 2002

Ένα χρόνο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι ισλαμιστές τρομοκράτες εξαπολύουν την πρώτη τους επίθεση συμβολικής σημασίας. Στις 12 Οκτωβρίου του 2002 σημειώθηκαν τρομοκρατικές επιθέσεις σε δύο νυχτερινά κέντρα στο Μπαλί που στοίχισαν τη ζωή σε 202 ανθρώπους.

Οι δύο βόμβες εξερράγησαν στα νυχτερινά κέντρα «Paddy’s Irish Bar» και «Sari Club» στην τουριστική πόλη Κούτα του Μπαλί. Άνθρωποι από 21 χώρες ήταν ανάμεσα στους νεκρούς, οι περισσότεροι -88- από την Αυστραλία. Αν και οι αρχές είχαν ανακοινώσει ότι υπήρχαν πληροφορίες για ενδεχόμενο χτύπημα, δεν κατάφεραν να αποτρέψουν το μοιραίο. Την ευθύνη για τις επιθέσεις ανέλαβε η ακραία ισλαμιστική οργάνωση Τζεμάα Ισλαμίγια που έχει δεσμούς με την Αλ Κάιντα.

Μάλι – Μάρτιος 2015

Φωνάζοντας «Αλαχού ακμπάρ» (Ο Θεός είναι μεγάλος) και «θάνατος στους λευκούς», ένοπλος άνδρας άνοιξε πυρ σ΄ένα από τα  διασημότερα μπαρ όπου συχνάζουν ξένοι τουρίστες στην πρωτεύουσα του Μάλι, Μπαμάκο, σκοτώνοντας  πέντε και τραυματίζοντας οκτώ. Τρεις νεκροί ήταν Ευρωπαίοι. Ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα ανέλαβε την ευθύνη.

Παρίσι -Μπατακλάν 13 Νοεμβρίου 2015

Το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου του 2015, ο πλανήτης πάγωσε. Δέκα μήνες μετά την τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία του γαλλικού περιοδικού «Charlie Hebdo», το Ισλαμικό Κράτος χτυπά ξανά στο Παρίσι. Η Πόλη του Φωτός πνίγεται στο αίμα. Συνολικά 130 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους στις τρομοκρατικές επιθέσεις εκείνης της νύχτας.

Στο θέατρο Μπατακλάν στη Boulevard Voltaire στο 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, το αμερικανικό συγκρότημα «Eagles of Death Metal» διασκεδάζει το κοινό του που ξεπερνά τα 1.500 άτομα. Περίπου μία ώρα μετά την έναρξη της συναυλίας, τρεις μαυροντυμένοι άνδρες κραδαίνοντας Καλάσνικοφ, εισβάλλουν στην αίθουσα και λίγο πριν σπείρουν το θάνατο, φωνάζουν «Αλλαχού ακμπάρ». Ενενήντα άτομα έχασαν την ζωή τους μόνο στη συγκεκριμένη μουσική παράσταση και πάνω από 400 τραυματίστηκαν.

Ορλάντο – 12 Ιουνίου 2016

Σοκ και δέος από την πολύνεκρη επίθεση ενόπλου τα ξημερώματα της Κυριακής, 12 Ιουνίου του 2016, σε gay μπαρ στο Ορλάντο της Φλόριντα. Πενήντα άτομα έχασαν την ζωής τους και τουλάχιστον 53 τραυματίστηκαν από την χειρότερη επίθεση στην ιστορία των ΗΠΑ από έναν και μόνο δράστη. Το μακελειό σημειώθηκε όταν οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας (SWAT)  επενέβησαν για να απελευθερώσουν τους ομήρους που κρατούσε επί ώρες ο δράστης.

Ο 29χρονος Ομάρ Ματίν ήταν στο μικροσκόπιο των αστυνομικών αρχών από το 2013, στη συνέχεια όμως ο φάκελός του έκλεισε, καθώς δεν προέκυψε κάτι σημαντικό που να δικαιολογεί περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσής του. Ο Ομάρ, Αμερικανός αφγανικής καταγωγής, έτρεφε αισθήματα μίσους για τους άνδρες που φιλούσαν άνδρες  και χαιρόταν όταν σκότωνε εν ψυχρώ νεαρά άτομα.

Κωνσταντινούπολη – 1η Ιανουαρίου του 2017

Ξημερώματα 1ης Ιανουαρίου του 2017, ένας άνδρας με Καλάσνικοφ σκότωσε εν ψυχρώ 39 ανθρώπους σ΄ένα από τα διασημότερα club της Τουρκίας, το νυχτερινό κέντρο «Reina» στην Κωνσταντινούπολη. Το club όπου διασκέδαζε η «αφρόκρεμα» της Τουρκίας όπως και πολλοί Δυτικοί, βάφτηκε με αίμα με τις τουρκικές αρχές να εξετάζουν ακόμη και το ενδεχόμενο να εμπλέκονται στην αιματοχυσία και οι ξένες μυστικές υπηρεσίες στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν πώς ο καλά εκπαιδευμένος δράστης κατάφερε να διαφύγει.

Λίγα 24ωρα μετά το μακελειό, το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη. Η Τουρκία έχει γίνει ένας από τους βασικούς εχθρούς των ισλαμιστών τρομοκρατών, δεδομένου ότι η Άγκυρα ενεπλάκη στις μάχες για την ανακατάληψη της Μοσούλης και της Ράκα.

«Για το Ισλαμικό Κράτος, η Τουρκία είναι πλέον σύμμαχος με το Ιράν και τη Ρωσία. ‘Εχει γίνει προστάτης των Σταυροφόρων», όπως επισημαίνει ο Γάλλος ισλαμολόγος, Ματιέ Γκιντέρ.