Γυναίκα στο Ηράκλειο κακοποιούνταν σεξουαλικά από τον πατέρα της, από όταν ήταν 11 χρονών.
Σύμφωνα με το neakriti και το Κρήτη TV, η 27χρονη πλέον είναι μια μάχιμη δικηγόρος, της οποίας το πάθος για υποθέσεις κακοποίησης ανηλίκων, σε καμία περίπτωση δεν σε αφήνει να σκεφτείς ότι μπορεί να οφείλεται σε δικά της κακοποιητικά βιώματα. Κι όμως η 27χρονη στα 18 της χρόνια και μόλις είχε εισαχθεί μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις στη νομική, από τα 11 της δεχόταν σεξουαλική κακοποίηση από τον ίδιο της τον πατέρα.
Μετά από αλλεπάλληλες και τραυματικές δίκες, καταθέσεις και ξανά καταθέσεις σε αρμοδίους, πρωτόδικα στον άνθρωπο που της στέρησε τα παιδικά και εφηβικά χρόνια και μια ομαλή ζωή, επιβλήθηκε ποινή 32 χρόνων κάθειρξης. Στο δεύτερο βαθμό τα 32 έγιναν 12 όπως λέει και τελικά ο ίδιος λόγω καλής διαγωγής εξέτισε μόλις πέντε.
Από τα έντεκα της χρόνια βίωνε τον εφιάλτη της σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα της
Δέκα σχεδόν χρόνια μετά η νεαρή δικηγόρος συνεχίζει τον αγώνα της, αν και οι πληγές της είναι σταθερά ανοιχτές. Διεκδικεί αγωγή αποζημίωσης. Για τα χρόνια που υπέστη τη φρίκη και την έλλειψη παντελούς στήριξης της ίδιας. Τέτοιες αγκυλώσεις όμως λέει ότι έχει το σύστημα, που για να μπορέσει να προχωρήσει πρέπει η ίδια να προκαταβάλει το κόστος για την υποστήριξή του εαυτού της.
Σήμερα παρακολουθώντας δίκες για κακοποιημένα παιδιά, δε λυγίζει, αλλά πονάει. Σκέφτεται και ξανασκέφτεται πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή της, αν τότε το δικαστήριο είχε αποφασίσει να μη δώσει την επιμέλεια της ίδιας και των αδελφών της στον πατέρα. Με κλονισμένη την ψυχολογική κατάσταση λόγω και της δικής της κακοποίησης, αλλά και με έλλειψη οικονομικών πόρων, η μητέρα δεν κρίθηκε κατάλληλη και έτσι η 27χρονη βρέθηκε σε ένα περιβάλλον, που η κακοποίησή της συνεχίστηκε και μάλιστα με αυξημένη συχνότητα.
Κακοποιούνταν όπως τονίζει σεξουαλικά και δύο και τρεις φορές την ημέρα. Δεν της επιτρεπόταν καν να βρίσκεται με φίλους ή και συγγενείς. Είχε απομονωθεί και δεν σταματούσε να είναι αυτοκαταστροφική.
Μετά από πολλά χρόνια ψυχολογικής υποστήριξης, εξακολουθεί να πονάει και κάθε φορά που γίνεται δικαστήριο, να βιώνει και να βιώνει ξανά τον εφιάλτη, χωρίς μάλιστα να νιώθει ότι έχει δικαιωθεί.
