Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γεννήθηκε το 1901 μ.Χ. στην Αργυρούπολη του Πόντου. Η ορφάνια τον έκανε δυνατό στη ζωή. Σε ηλικία επτά ετών πήγε να προσκυνήσει στην Παναγία του Σουμελά. Παρέμεινε εκεί ως δόκιμος Μοναχός και όταν το 1919 ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έγινε μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος. Λόγω του διωγμού κατά των Ρωμιών, κατέφυγε στη Γεωργία.
Τις τραγικές ημέρες του διωγμού της Εκκλησίας στη Γεωργία, υπέστη φυλακίσεις, ευτελισμούς και δημόσιες διαπομπεύσεις. Εκεί καταδικάσθηκε μάλιστα σε θάνατο και τουφεκίστηκε, αλλά διεσώθη θαυματουργικά!
Άγιος Ιωάννης Βατάτζης, ο ελεήμων Βυζαντινός Αυτοκράτορας
Αργότερα, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το διακόνημα του Πνευματικού, ενώ το 1929 ήρθε στη Σίψα (στο συνοικισμό των Ταξιαρχών Δράμας), όπου έζησε τα υπόλοιπα τριάντα χρόνια της ζωής του, εκτοπισμένος από την πατρώα γη.
Καταδικάσθηκε εκ νέου σε θάνατο το 1941 από τους Βούλγαρους, αλλά και πάλι σώθηκε θαυματουργικά, για να συνεχίσει με υπομονή και ταπείνωση την οσιακή του εν Χριστώ ζωή μέχρι την ημέρα της κοίμησής του, στις 4 Νοεμβρίου 1959. Η διαπίστωση και διακήρυξη της Αγιότητάς του έγινε το 2008.
Η Εκκλησία γεννά Αγίους σε κάθε εποχή, ανεξάρτητα από το κοινωνικό, οικονομικό ή μορφωτικό επίπεδό τους. Πρόκειται για ανθρώπους της καθημερινότητας που καταξιώνονται στη συνείδηση των πιστών.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
