Η αναγνώριση της τηλεπάθειας ως ψυχικού φαινομένου, που έχει πλέον επικυρωθεί οριστικά μέσω έγκριτων επιστημονικών πειραμάτων, έγινε αφορμή να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι τα περισσότερα ψυχικά φαινόμενα μπορούν να εξηγηθούν με αυτήν.

Συγκεκριμένα, υπάρχουν μεταψυχικά φαινόμενα, που εκλαμβάνονται ως τηλεπάθεια, ενώ δεν έχουν καμιά σχέση μ’ αυτήν, όπως το περιστατικό που σχετιζόταν με τον εργοστασιάρχη Ευστάθιο Μάγνη. Επί έξι ολόκληρους μήνες έβλεπε συνεχώς στο όνειρό του ένα σπίτι ακατοίκητο σε μια άγνωστη πόλη, τα διαμερίσματα του οποίου διέσχιζε πάντοτε μια κυρία ψηλή, εύσωμη, ντυμένη στα μαύρα. Το ίδιο όνειρο το έβλεπε επαναλαμβανόμενα, χωρίς να μπορεί να του δώσει κάποια εξήγηση ή να λάβει κάποια διασαφήνιση από τα γεγονότα της καθημερινότητάς του.

Η εμπορική επιχείρηση του Ευστάθιου Μάγνη αντιπροσωπευόταν σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Μάλιστα, στο Αίγιο υπήρχε ένας αντιπρόσωπος της εταιρίας, ονομαζόμενος Γεώργιος Κ., που ήταν ταυτοχρόνως και συνέταιρός του.

Μια χειμωνιάτική νύχτα, κατά τις δύο μετά τα μεσάνυχτα, ενώ έξω μαινόταν μια φοβερή καταιγίδα, ο Ευστάθιος Μάγνης μαζί με τη σύζυγό του, άκουσαν δυνατούς χτύπους στο παράθυρο του σπιτιού, σαν από κάποιον βιαστικό επισκέπτη που επειγόταν, ενώ συγχρόνως ακούστηκε μια φωνή να φωνάζει τον άντρα με το όνομά του: «Στάθη, Στάθη… Τι κάθεσαι; Πρέπει να σηκωθείς…»

Ο ανήσυχος εργοστασιάρχης ρώτησε να μάθει ποιος τον καλούσε και ταράχθηκε εντόνως, επειδή νόμισε ότι κάποιος του κόμιζε οπωσδήποτε δυσάρεστες ειδήσεις τέτοια προχωρημένη ώρα. «Είμαι ο Γιώργος», του απάντησε η μυστηριώδης φωνή.

Το ζεύγος Μάγνη ετοιμάστηκε πρόχειρα να υποδεχτεί τον νυχτερινό επισκέπτη, χωρίς εννοείται να τους γίνει αντιληπτό περί τίνος Γιώργου επρόκειτο. Τόσο, όμως, στην εξώπορτα, όσο κι έξω από τα παράθυρα, δε στεκόταν κανείς και μόνο η ραγδαία βροχή και ο δυνατός αέρας θορυβούσαν μες στη σκοτεινή νύχτα.

Κατάπληκτοι κι οι δυο για τα τόσο ζωηρά, ευδιάκριτα χτυπήματα και για την ξεκάθαρη, μυστηριώδη φωνή, έμειναν άυπνοι από την ταραχή τους, προσπαθώντας να λύσουν τον δυσεπίλυτο γρίφο. Αναρωτιόνταν ποιος να ήταν ο Γιώργος, ώσπου ξάφνου θυμήθηκαν τον συνεργάτη τους από το Αίγιο, που προσφάτως ταλαιπωρούνταν από υψηλή πίεση, αλλά κατά τα άλλα ήταν εξαιρετικά καλά στην υγεία του.

Την επόμενη κιόλας μέρα έλαβαν τηλεγράφημα από το Αίγιο, που καλούσε τον Ευστάθιο Μάγνη να σπεύσει εκεί, γιατί ο συνέταιρός του Γεώργιος Κ. πέθανε αιφνιδίως. Σοκαρισμένος από την αλληλουχία των παράδοξων γεγονότων και από την επικύρωση της αλλόκοτης νυχτερινής επίσκεψης, που εξέλαβε ως μεταφυσική προειδοποίηση, βιάστηκε να αναχωρήσει τάχιστα για την επαρχιακή αυτή πόλη.

Παρ’ όλες τις προσπάθειές του να προλάβει την κηδεία του συνεργάτη του, εν τέλει έφθασε πολύ αργά και τελικώς, κατευθύνθηκε στο γραφείο της αντιπροσωπείας του, όπου παρέλαβε τα βιβλία και τους λογαριασμούς. Αφού, λοιπόν, κανόνισε το ζήτημα, επισκέφτηκε το σπίτι του συνεταίρου του, για να συλλυπηθεί, αν και δε γνώριζε κανέναν συγγενή του εκλιπόντος, αφού δεν είχε επισκεφτεί ποτέ την οικία του στο Αίγιο.

Μπαίνοντας στο σπίτι, έμεινε αποσβολωμένος να το κοιτάζει, γιατί συνειδητοποίησε ότι το γνώριζε πολύ καλά, σε όλες του τις λεπτομέρειες, από τα συνεχόμενα όνειρά του. Προχωρώντας με αργά και αναποφάσιστα βήματα, αντίκρισε την ίδια εκείνη σκηνή, μια κυρία με μαύρα ρούχα να διασχίζει τα διαμερίσματα, να τον πλησιάζει και να του αυτοσυστήνεται: «Είμαι η αδερφή του Γιώργου», του είπε λυπημένα.

Ο Ευστάθιος Μάγνης τη συλλυπήθηκε, κοιτάζοντας εκστατικός το οικείο περιβάλλον του σπιτιού και το οικείο πρόσωπο της μαυροφορεμένης γυναίκας, που για έξι ολόκληρους μήνες έβλεπε πεισματικά στο όνειρό του.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το αποκαλυπτικό αυτό περιστατικό αποδείκνυε ότι ο χρόνος είναι πράγματι μια πολύ σχετική έννοια, που συχνά παίζει παράξενα παιχνίδια στο ανθρώπινο μυαλό. Επίσης, τέτοιου είδους ψυχικά φαινόμενα δε θα πρέπει να συγχέονται με τηλεπάθειες, καθώς στις τηλεπάθειες δεν εκδηλώνονται χτύποι ή μυστηριώδεις φωνές.

Η συγκεκριμένη περίπτωση θεωρήθηκε ένα γνήσιο περιστατικό πνευματικής επικοινωνίας με νεκρό.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 15/03/1953…