Πέθανε σε ηλικία 92 ετών ο Αμερικανός συγγραφέας, Τομ Ρόμπινς, γνωστός για τον σουρεαλιστικό τρόπο γραφής που συνδύαζε με ιδιόμορφο χιούμορ την πραγματικότητα με τη φαντασία.

Σύμφωνα με τους New York Times, ο γιος του, Φλίτγουντ, επιβεβαίωσε την είδηση του θανάτου του, χωρίς να αναφέρει την αιτία όπως και η σύζυγός του Αλέξα, λίγη ώρα αργότερα με ανάρτησή της. 

«Ήταν περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και τα πιστά του κατοικίδια. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων τελευταίων κεφαλαίων, ήταν γενναίος, αστείος και γλυκός», έγραψε η Alexa Robbins. «Ζήτησε από τους ανθρώπους να τον θυμούνται διαβάζοντας τα βιβλία του».

Ο Ρόμπινς ικανοποιούσε τις χίπικες ευαισθησίες των νέων ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 με βιβλία που είχαν μια συνολική φιλοσοφία αυτού που αποκαλούσε «σοβαρή παιγνιώδη διάθεση» και μια εντολή ότι αυτή πρέπει να επιδιώκεται με τους πιο παράξενους τρόπους.

Απεβίωσε ο Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας Ασίλ Ναντίρ, πρωταγωνιστής του σκανδάλου Polly Peck

Ποιος ήταν ο Τομ Ρόμπινς

Ο Τομ Ρόμπινς που πέθανε χθες 9 Φεβρουαρίου, γεννήθηκε στις  22 Ιουλίου 1932. Το περιοδικό People τον είχε χαρακτηρίσει και δικαίως ως «το αιώνιο παιδί των λουλουδιών που βουτάει τα κοτσιδάκια της ιστορίας με περίεργο μελάνι».

Τα μυθιστορήματά του αποτελούνται από πολύπλοκες, συχνά φανταστικές ιστορίες με σατιρικό υπόβαθρο και πολλές, παράξενες, και καλά τεκμηριωμένες λεπτομέρειες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, το βιβλίο το «Αρωμα του Ονείρου» και ο «Τρυποκάρυδος».

Το βιβλίο του «Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν» μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Γκας Βαν Σαντ το 1993, με πρωταγωνίστρια την Ούμα Θέρμαν. Παρά τη μεγάλη επιτυχία του βιβλίου, η ταινία δεν έτυχε θερμής υποδοχής, λαμβάνοντας ανάμεικτες έως αρνητικές κριτικές. Ωστόσο, το καστ περιλάμβανε διάσημα ονόματα, όπως την Ούμα Θέρμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τη Λορέιν Μπράκο και τον Κιάνου Ριβς.

Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να γίνει ποιητής, αλλά αργότερα, κατατάχτηκε στην αεροπορία. Υπηρέτησε για τρία χρόνια στην Κορέα.

Εκεί διδάχτηκε μετεωρολογία αλλά πουλούσε στη μαύρη αγορά με σαπούνια και οδοντόπαστες. Όπως έχει πει ο ίδιος, «βοήθησε τον Μάο να έχει την οδοντόπαστά του».

Επέστρεψε ως πολίτης στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια το 1960. Εισήχθη στη σχολή Καλών Τεχνών του Richmond Professional Institute, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Virginia Commonwealth University. Εκεί διετέλεσε και αρχισυντάκτης της πανεπιστημιακής εφημερίδας και συντάκτης στην Richmond Times-Dispatch. Μετά την αποφοίτησή του, μετακόμισε στο Σιάτλ για μεταπτυχιακά στη σχολή Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. Εκείνη την εποχή εργάστηκε στις εφημερίδες The Seattle Times και Seattle Post-Intelligencer.

Έχει κερδίσει το βραβείο Golden Umbrella στο Φεστιβάλ Bumbershoot του Σιάτλ το 1997.

Με τις περιπλανώμενες πλοκές, τις ποπ-φιλοσοφικές πλευρές και τα συχνά τρυπήματα σε κοινωνικά συνέδρια και οργανωμένη θρησκεία, τα βιβλία του κ. Robbins ήταν το τέλειο συνοδευτικό για ταξίδια.

Αν και συνέχισε να γράφει μέχρι τον 21ο αιώνα, επέλεγε συνεχώς τίτλους που προέρχονταν από την ιδιοτροπία του Day-Glo της εποχής, όπως τα «Even Cowgirls Get the Blues» (1976), «Half Sleep in Frog Pajamas» (1994) και «Fierce Invalids Home From Hot Climates» (2000).

Οι γραμμές της ιστορίας του ήταν δευτερεύουσες και δύσκολο να εξηγηθούν. Το λογοτεχνικό του χαρακτηριστικό ήταν η υπερβολή, η ειρωνεία και η κωμική μυθοποιητική, συνδυασμένα για ένα αποτέλεσμα που ήταν πραγματικά δικό του.

Πάρτε μια αντιπροσωπευτική γραμμή όπως αυτή, από το «Even Cowgirls Get the Blues», το δεύτερο μυθιστόρημά του: «Ένα απόγευμα που στριμώχτηκε από το ποντίκι του Μίκυ, ένα απόγευμα σκαλισμένο από πουρέ πατάτας και αλυσίβα, ένα απόγευμα που ξύνεται από το μετεωρολογικό πιάτο του σκύλου».

Το πρώτο του βιβλίο, «Another Roadside Attraction» (1971), έλαβε κριτικούς επαίνους (η Rolling Stone το αποκάλεσε «το βασικό μυθιστόρημα της δεκαετίας του 1960») και, μετά από μια αρχική πτώση σε σκληρό εξώφυλλο, το μυθιστόρημα απογειώθηκε σε χαρτόδετο.

Μέχρι να εμφανιστεί το «Even Cowgirls Get the Blues», πέντε χρόνια αργότερα, το «Another Roadside Attraction» είχε πουλήσει περισσότερα από 100.000 αντίτυπα.