Ο πετρελαϊκός τομέας αποτελεί τον πυλώνα των παγκόσμιων οικονομιών και το κλειδί για την ενεργειακή ασφάλεια πολλών χωρών. Από τη Μέση Ανατολή μέχρι τη Ρωσία και τη Βόρεια Αμερική, οι χώρες που κατέχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την παγκόσμια ενεργειακή αγορά. 

Νο1 – Βενεζουέλα: 303 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Αν ρωτούσες τους περισσότερους ποια χώρα έχει τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα, οι περισσότεροι θα έλεγαν Σαουδική Αραβία. Κι όμως, η κορυφή ανήκει στη Βενεζουέλα! 

Μιλάμε για τεράστιες ποσότητες πετρελαίου, ένας θησαυρός που θα μπορούσε να μετατρέψει τη χώρα σε μία από τις πλουσιότερες στον κόσμο. Αλλά εδώ αρχίζει η αντίφαση. Αντί για αμύθητα κέρδη, η Βενεζουέλα βρίσκεται σε οικονομικό χάος. Κακοδιαχείριση, διαφθορά και λανθασμένες κυβερνητικές παρεμβάσεις έχουν αφήσει ανεκμετάλλευτη αυτή την ευκαιρία. 

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το πετρέλαιο της Βενεζουέλας είναι βαρύ και δύσκολο στην επεξεργασία. Χρειάζεται προηγμένη τεχνολογία και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό για να αξιοποιηθεί σωστά, κάτι που η χώρα δεν διαθέτει σε επάρκεια. 

Από το 2020, η Βενεζουέλα συνεργάζεται στενά με το Ιράν για να αυξήσει την παραγωγή της. Θα καταφέρει επιτέλους να εκμεταλλευτεί τον φυσικό της πλούτο ή θα συνεχίσει να σπαταλά τις ευκαιρίες της; 

Νο2 – Σαουδική Αραβία: 267 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Αν υπάρχει μία χώρα που έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο το πετρέλαιό της, αυτή είναι η Σαουδική Αραβία. Ένα πραγματικό "πετρελαιο-κράτος", που μετέτρεψε τον φυσικό του πλούτο σε οικονομική δύναμη. 

Δεν έχει απλώς τεράστια αποθέματα, αλλά ξέρει και πώς να τα χρησιμοποιεί. Παράγει τη δεύτερη μεγαλύτερη ποσότητα πετρελαίου στον κόσμο, ξεπερνώντας τα 12 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Επιπλέον, το πετρέλαιο της είναι πολύ πιο εύκολο στην εξόρυξη σε σχέση με αυτό της Βενεζουέλας, δίνοντάς της ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα. 

Η χώρα έχει επενδύσει σε εξαιρετικές υποδομές και διαθέτει σταθερό κυβερνητικό έλεγχο πάνω στον πετρελαϊκό της τομέα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει απλώς αποθέματα, αλλά και μία από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο. 

Μήπως τελικά το πιο σημαντικό δεν είναι μόνο πόσο πετρέλαιο έχεις, αλλά πώς το διαχειρίζεσαι; 

Νο3 – Ιράν: 208 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Το Ιράν και το πετρέλαιο πάνε μαζί. Εδώ μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς στον κόσμο, με βασικούς πελάτες σε όλη την Ασία που εξαρτώνται από το ιρανικό πετρέλαιο για να τροφοδοτήσουν τις οικονομίες τους. 

Και δεν υπάρχει καμία πρόθεση να μειώσει την παραγωγή. Από το 2020, η ιρανική κυβέρνηση έχει επενδύσει 500 δισεκατομμύρια δολάρια στον πετρελαϊκό τομέα, διασφαλίζοντας ότι θα παραμείνει στην κορυφή της παγκόσμιας παραγωγής για πολλά χρόνια ακόμα. 

Το ερώτημα είναι αν το Ιράν μπορεί να ανταγωνιστεί πραγματικά τη Σαουδική Αραβία και τη Βενεζουέλα. Θα καταφέρει να ξεπεράσει τα εμπόδια που αντιμετωπίζει, όπως οι διεθνείς κυρώσεις και η πολιτική αστάθεια, ή θα μείνει πίσω σε αυτή την κούρσα της παγκόσμιας ενέργειας; 

Νο4 – Καναδάς: 163 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Ο Καναδάς έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το πετρέλαιό του. Δεν είναι σαν τις χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου το πετρέλαιο ρέει άφθονο και εύκολα. Στην περίπτωση του Καναδά, το μεγαλύτερο μέρος των αποθεμάτων βρίσκεται στις τεράστιες πετρελαιοφόρες άμμους της Αλμπέρτα, στα βόρεια της επαρχίας. 

Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Αυτό το πετρέλαιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξαχθεί και ακόμα πιο δύσκολο να επεξεργαστεί. Η διαδικασία είναι περίπλοκη, κοστοβόρα και έχει τεράστιο περιβαλλοντικό αντίκτυπο. 

Δεν είναι τυχαίο που οι πετρελαιοφόρες άμμους βρίσκονται στο στόχαστρο περιβαλλοντικών οργανώσεων εδώ και δεκαετίες. Το μέλλον του καναδικού πετρελαίου είναι ακόμα αβέβαιο, καθώς υπάρχει συνεχής διαμάχη γύρω από τη βιωσιμότητα και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. 

Αλλά, όσο κι αν είναι αμφιλεγόμενο, το πετρέλαιο του Καναδά παραμένει απαραίτητο για πολλές οικονομίες παγκοσμίως, με το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών να καταλήγει στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Νο5 – Ιράκ: 145 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Η αλήθεια είναι ότι το Ιράκ είναι μια από τις πιο ασταθείς χώρες στη λίστα, και αυτό έχει κάνει δύσκολο να προσδιοριστεί το ακριβές μέγεθος των πετρελαϊκών του αποθεμάτων. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 112 έως 300 δισεκατομμύρια βαρέλια, αλλά όποιο κι αν είναι το πραγματικό νούμερο, το Ιράκ παραμένει ένας πετρελαϊκός γίγαντας. 

Και το πιο εντυπωσιακό; Παράγει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου, χωρίς καν να εκμεταλλεύεται όλα του τα κοιτάσματα. Αν αυτό αλλάξει, η παραγωγή μπορεί να εκτοξευθεί. 

Και ίσως αυτή η στιγμή πλησιάζει. Ήδη έχουν ανακοινωθεί σχέδια για αύξηση της παραγωγής από το 2025. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πλάνο, το Ιράκ μπορεί να ανέβει ακόμα ψηλότερα στην παγκόσμια πετρελαϊκή σκακιέρα. 

Νο6 – Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: 113 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Άλλη μια χώρα της Μέσης Ανατολής που έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο το φυσικό της πλούτο. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντλούν πάνω από 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και βρίσκονται στην πέμπτη θέση των μεγαλύτερων εξαγωγέων πετρελαίου στον κόσμο. 

Το αποτέλεσμα; Μια οικονομική έκρηξη που έχει μεταμορφώσει τη χώρα. Το Ντουμπάι, για παράδειγμα, από μια απλή εμπορική πόλη, έγινε ένα από τα πιο πολυτελή και προηγμένα αστικά κέντρα στον κόσμο. 

Όμως, τα ΗΑΕ δεν βασίζονται μόνο στο πετρέλαιο. Έχουν επενδύσει σοβαρά στη διαφοροποίηση της οικονομίας τους, αναπτύσσοντας τομείς όπως ο τουρισμός, η τεχνολογία και οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Μια στρατηγική που τα κρατάει στην κορυφή, ακόμα κι αν μια μέρα το πετρέλαιο αρχίσει να χάνει την αξία του. 

Νο7 – Κουβέιτ: 101 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Το Κουβέιτ είναι ένας από τους παλιούς παίκτες στον κόσμο του πετρελαίου. Από το 1938, όταν ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά πετρέλαιο στη χώρα, η οικονομία του δεν ήταν ποτέ η ίδια. 

Η μεγαλύτερη πετρελαιοπηγή του, το πεδίο Burgan, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη συμβατική πετρελαιοπηγή στον κόσμο, με αποθέματα που αγγίζουν τα 70 δισεκατομμύρια βαρέλια. 

Όμως, ακόμα και οι γίγαντες κάποια στιγμή αρχίζουν να δείχνουν σημάδια φθοράς. Ορισμένα από τα πετρελαϊκά κοιτάσματα του Κουβέιτ έχουν αρχίσει να γερνούν και η παραγωγή επιβραδύνεται σταδιακά. 

Η απάντηση της κυβέρνησης; Μεγάλες επενδύσεις για να ανανεώσει τον πετρελαϊκό της τομέα και να διατηρήσει τη χώρα ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά. Το ερώτημα είναι: θα καταφέρει το Κουβέιτ να κρατήσει την παραγωγή του σε υψηλά επίπεδα ή θα αρχίσει να χάνει τη θέση του απέναντι στους ανερχόμενους παίκτες της αγοράς; 

Νο8 – Ρωσία: 80 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Η Ρωσία, η οποία κάποτε εξαρτούσε την Ευρώπη από το πετρέλαιο της, βρίσκεται πλέον εκτός της ευρωπαϊκής αγοράς λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα της Ρωσίας βρίσκονται κυρίως στη Σιβηρία, σε περιοχές που δεν έχουν εξερευνηθεί πλήρως. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικά αποθέματα πετρελαίου που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Η Ρωσία αναζητά νέες αγορές για το πετρέλαιό της, και το μέλλον της εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα καταφέρει να βρει νέους πελάτες. 

c: 55 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Οι ΗΠΑ, αν και δεν διαθέτουν τα μεγαλύτερα αποθέματα, παράγουν 12 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, κάνοντάς τες τον μεγαλύτερο διυλιστή στον κόσμο. Οι κύριες περιοχές παραγωγής είναι το Τέξας, η Βόρεια Ντακότα, η Αλάσκα και η Καλιφόρνια. Παρά τα σχετικά μικρότερα αποθέματα, η τεχνολογία και οι υποδομές τους τους επιτρέπουν να είναι παγκόσμιοι ηγέτες στην παραγωγή και διύλιση πετρελαίου. Οι μεγαλύτεροι αγοραστές αμερικανικού πετρελαίου είναι το Μεξικό και η Κίνα, με σημαντικά ποσοστά εξαγωγών. 

Νο10 – Λιβύη: 48 Δισεκατομμύρια Βαρέλια 

Η Λιβύη ανακάλυψε το πετρέλαιο στα τέλη της δεκαετίας του 1950, και η ανακάλυψη αυτή οδήγησε σε οικονομική άνθηση, χρηματοδοτώντας τομέα όπως η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη. Παρόλα αυτά, η πολιτική αστάθεια και η διαφθορά οδήγησαν σε καθυστερήσεις στην ανάπτυξη του πετρελαϊκού τομέα. Ωστόσο, παρά τα προβλήματα, η παραγωγή πετρελαίου στη Λιβύη δείχνει σημάδια ανάκαμψης, αν και με αργούς ρυθμούς, και υπάρχει ελπίδα για μεγαλύτερη ανάπτυξη στο μέλλον. 

Η πετρελαϊκή αγορά συνεχώς εξελίσσεται, με τις χώρες να αναζητούν νέους τρόπους για να εκμεταλλευτούν τα αποθέματά τους. Η ισχύς του πετρελαίου, όμως, δεν είναι εγγυημένη για πάντα. Οι πολιτικές αλλαγές, η τεχνολογία και η περιβαλλοντική συνείδηση θα καθορίσουν το μέλλον αυτών των δυνάμεων.