Τους χειρισμούς του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ επικρίνει αρθρογράφος της Washington Post εκτιμώντας ότι: «Είναι αυτό που φοβόμασταν. Κάποια διεθνής κρίση ήταν βέβαιο ότι θα ξεσπούσε και ο πρόεδρος Τραμπ απλά θα την έκανε χειρότερη. Τώρα απλά μπορούμε να ελπίζουμε ότι οι ώριμοι ενήλικες που τον περιβάλλουν θα είναι σε θέση να αποκλιμακώσουν τα πράγματα».
Όπως γράφει ο Γιουτζίν Ρόμπινσον, αρθρογράφος της Washington Post: «Ο Τραμπ μάλλον το θεώρησε ‘Ω! τόσο έξυπνο’ να απαντήσει στις πυρηνικές προκλήσεις του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ-Ουν χρησιμοποιώντας τρόπον τινά την καταστροφολογική γλώσσα του ίδιου του δικτάτορα, απειλώντας με ‘πυρ και οργή που δεν έχει ξαναδεί ποτέ ο κόσμος’. Ακούστηκε σαν πείραγμα σε παιδική χαρά, αντικατοπτρίζοντας τη συναισθηματική ανωριμότητα του προέδρου.
Η ατάκα ‘πυρ και οργή’ ήταν ‘αυτοσχεδιασμός’, που σημαίνει ότι ο Τραμπ δεν προειδοποίησε κανέναν για αυτή εκ των προτέρων – ούτε τον υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, ούτε τον υπουργό Άμυνας Τζιμ Μάτις, ούτε τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Τζον Κέλι, ούτε τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Χ.Ρ. ΜακΜάστερ, ούτε την πρέσβειρα στα Ηνωμένα Έθνη Νικι Χάλεϊ. Ευχηθείτε αυτοί οι πέντε αξιωματούχοι να είναι καλά, διότι στέκονται ανάμεσα σε εμάς και την αδιανόητη καταστροφή».
Όπως γράφει ο αρθρογράφος: «Επιπλέον, ο στόμφος του Τραμπ ίσως προκάλεσε αντιδράσεις τύπου ‘high-five’ στο στενό περιβάλλον του Κιμ. Ο Κιμ ανέκαθεν επεδίωκε απευθείας συνομιλίες με τις ΗΠΑ ως έναν τρόπο να επιδείξει στον λαό της Βόρειας Κορέας το κύρος του μεταξύ των παγκόσμιων ηγετών. Μια πέρα-δώθε ανταλλαγή δηλώσεων εξυπηρετεί το στόχο αυτό. Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης θα απαιτήσει υπομονή και ρεαλισμό, δύο πράγματα που λείπουν παντελώς από τον Τραμπ.
Το άρθρο καταλήγει: «Όπως προείπα, χρειάζεται να είμαστε υπομονετικοί και ρεαλιστικοί. Σας παρακαλώ, τα επόμενα χρόνια ας αποσπάσει κάποιος την προσοχή του προέδρου με κάτι που να γυαλίζει».
