Η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων είναι σήμερα αδιαμφισβήτητη με βάση τις αρχαίες πηγές, τις επιγραφικές μαρτυρίες, τα μακεδονικά ονόματα, τα γλωσσικά δεδομένα και τα αρχαιολογικά τεκμήρια.

Είναι χαρακτηριστικό πως στο Βυζάντιο ο όρος «Μακεδόνες» συνδέεται αναπόσπαστα με την ελληνο-χριστιανική ταυτότητα των Βυζαντινών και ποτέ των Σλάβων.

Οι βυζαντινοί συγγραφείς αποδέχονται την ελληνική ταυτότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον οποίο μάλιστα εξυμνούν και προβάλλουν ως πρότυπο αλλά και προπάτορα των βυζαντινών αυτοκρατόρων.

Ακόμα και οι πρώιμες σλαβικές πηγές, βουλγαρικές και σερβικές, από το 13ο αιώνα κ.ε., όταν αναφέρονται στη Μακεδονία, τη συνδέουν αναπόσπαστα με την «ελληνική γη».

Ο Μέγας Αλέξανδρος διαχρονικά προβλήθηκε ως σύμβολο της ταυτότητας, του μεγαλείου και του πατριωτισμού των Ελλήνων, ενώ διαχρονική στον ελληνισμό υπήρξε και η λαοφιλία του.

Η προπαγάνδα των Σκοπιανών λαμβάνει κατά καιρούς διαστάσεις ανθελληνικής υστερίας: Βλέπε για παράδειγμα το μνημείο του δήμου Γευγελής των Σκοπίων με το χάρτη της «Ενιαίας Μακεδονίας» που συμπεριλαμβάνει όλα τα ελληνικά εδάφη από Καστοριά ως την Καβάλα και τη Θάσο.

Ομιλία του Τίτο στα Σκόπια, 11.10.1945, στην οποία ο Τίτο ξεκάθαρα δήλωσε πως η Γιουγκοσλαβία δεν πρόκειται ποτέ να απαρνηθεί «το δικαίωμα του μακεδονικού λαού να ενωθεί…υπάρχουν αδέρφια μας στη Μακεδονία του Αιγαίου και η τύχη τους δεν μας είναι αδιάφορη…σας εύχομαι, όπως όλοι οι Μακεδόνες, μια ημέρα να ενωθούν στην κοινότητά τους, τη Μακεδονία».

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ουδέποτε χρησιμοποίησε ως διοικητική υποδιαίρεση τον –ασαφή ήδη από τα ρωμαϊκά χρόνια – όρο «Μακεδονία». Ο Στράβων είναι αυτός που επίσης ξεκαθαρίζει πως «η Μακεδονία είναι Ελλάδα», δίνοντας ωστόσο ένα ευρύ γεωγραφικό προσδιορισμό της βόρεια ως το όρος Σκάρδος (βόρεια σύνορα των σημερινών Σκοπίων).

Με τον όρο «Άνω Μακεδονία» ο Θουκυδίδης περιέγραψε τα μακεδονικά βασίλεια της Ελιμείας, Ορεστίδος, Τυμφαίας –Παραυαίας, Λυγκιστίδος στη σημερινή περίπου δυτική Μακεδονία.

Βλέπε το περιεχόμενο του εγχειριδίου ιστορίας 6ης δημοτικού των Σκοπίων, σελ. 32: «Κατά την εγκατάσταση των Σλάβων στη Μακεδονία, αυτοί συνάντησαν τους αρχαίους Μακεδόνες…..

Σταδιακά άρχισαν να συνεργάζονται μεταξύ τους. Οι Σλάβοι για τη νέα τους πατρίδα αποδέχτηκαν το όνομα Μακεδονία και άρχισαν να ονομάζονται Μακεδόνες.

Οι γηγενείς Μακεδόνες αποδέχτηκαν τη σλαβική γλώσσα, αργότερα τη σλαβική γραφή. Υπολείμματα των αρχαίων Μακεδόνων είναι οι Βλάχοι.

Κωσταντινιά Ντέμου  » Μακεδόνισσα