Στην ερώτηση αν υπάρχουν άραγε φαντάσματα, συγγραφείς παλιοί και νέοι, αξιόλογοι και αξιόπιστοι, έγραψαν για οπτασίες και για μυστηριώδεις εμφανίσεις, επιστήμονες ερεύνησαν σχετικώς, σοφοί και θεολόγοι κατέθεσαν τη γνώμη τους, ιστορικοί γέμισαν βιβλία με σκέψεις και με κρίσεις, μα το μυστήριο του Υπερπέραν παρέμενε… μυστήριο!

Ο περιώνυμος Ιταλός ποιητής Πετράρχης, σε μια από τις επιστολές του στον Επίσκοπο Ιωάννη Ανδρέα, τού διηγούνταν ότι είχε δει μια νύχτα να του παρουσιάζεται στον ύπνο του ο φίλος του James Colonna, ο οποίος πολύ καιρό νωρίτερα είχε πάει στην επισκοπή της Γασκώνης, στη Γαλλία.

Ο Πετράρχης είδε στο όνειρό του με μεγάλη χαρά τον αγαπημένο του φίλο και προσφέρθηκε να τον φιλοξενήσει στο σπίτι του για λίγες μέρες, αλλά εκείνος του απάντησε: «Όχι, όχι, τελείωσε! Από τώρα και στο εξής δεν επιθυμώ να σε έχω σύντροφο».

Μόλις του αποκρίθηκε με τέτοιον απότομο τρόπο, ο ποιητής ξαφνιάστηκε και τότε, τον παρατήρησε λίγο καλύτερα. Τον είδε ωχρό και εξαντλημένο, σαν να ήταν πεθαμένος. Τόσο πολύ φοβήθηκε, που έβγαλε μια δυνατή φωνή και ξύπνησε.

Την επόμενη μέρα, κατέγραψε το όνειρό του αυτό ως μια θλιβερή ανάμνηση και ειδοποίησε όλους τους φίλους του. Σε λίγες μέρες, έλαβε την είδηση ότι ο αγαπημένος του φίλος, ο James Colonna, πέθανε στην επισκοπή του, στη Γασκώνη.

Στην τελευταία πολιορκία του Privas στη Γαλλία, συμμετείχε και ο Στρατάρχης Henri II de Montmorency μαζί με τον θείο του Μαρκήσιο de Portes.

Μια νύχτα, ενώ ο Montmorency κοιμόταν, ξύπνησε ξαφνικά και είδε απέναντί του τον θείο του να τον αποχαιρετάει λυπημένος, ακουμπώντας στο πρόσωπό του ένα καταματωμένο πανί. Ο Montmorency άπλωσε το χέρι του, για να τον αγγίξει, αλλά η μορφή του ήταν άυλη. Ο θείος του, όμως, εξακολουθούσε να του μιλάει: «Θυμάσαι μια μέρα που μιλούσαμε για τον θάνατο και τον αποχωρισμό της ψυχής από το σώμα; Είχαμε ορκιστεί τότε να εξακριβώσουμε το μυστήριο του θανάτου. Είχαμε συμφωνήσει να παρουσιαστούμε ο ένας στον άλλον μετά θάνατον και να αποχαιρετιστούμε. Είμαι νεκρός, ανιψιέ μου και να! Ήρθα να σε δω για στερνή φορά… Τώρα φεύγω… Χαίρε!»

Ο Montmorency πήδησε τρομαγμένος απ’ το κρεβάτι του κι έστειλε αμέσως στρατιώτη στη σκηνή του Μαρκησίου, που ήταν στην άλλη άκρη του στρατοπέδου. Σε μισή ώρα, ο αγγελιαφόρος επέστρεψε κι ανακοίνωσε στον Στρατάρχη ότι ο θείος του είχε ξεψυχήσει προ ολίγου, καθώς μια σφαίρα τον είχε βρει στο κεφάλι.

Σε μια άλλη περίπτωση, το 1733, ένας Πρώσος Στρατάρχης απεστάλη από τον Βασιλιά του στον Βασιλιά της Πολωνίας, Φρειδερίκο Αύγουστο, ώστε να του διαβιβάσει τους χαιρετισμούς εξ ονόματός του. Ο Πρώσος συνάντησε τελικά τον Πολωνό Βασιλιά και του διαβίβασε τους χαιρετισμούς του Εστεμμένου κυρίου του. Επειδή, όμως, εκδήλωσε μια ασθένεια, αναγκάστηκε να παραμείνει στην περιοχή για περισσότερο καιρό από το συμφωνημένο.

Μια μέρα, κατά το δειλινό, ο Πρώσος Στρατάρχης άκουσε έναν κρότο μέσα στην κάμαρά του. Περίεργος και ξαφνιασμένος, ρώτησε να δει ποιος είχε μπει μέσα στο μισοσκότεινο δωμάτιό του, αλλά δεν έλαβε καμιά απάντηση. Ξάφνου, παρουσιάστηκε μπροστά του ο Εξοχότατος Φρειδερίκος Αύγουστος και του είπε: «Φίλτατε, αυτή τη στιγμή πεθαίνω στη Βαρσοβία…»

Ο Στρατάρχης έσπευσε να ενημερώσει τους πάντες για την άσχημη αυτή είδηση, που είχε λάβει από τη χλωμή οπτασία, αλλά όλοι γέλασαν μαζί του. Σε τρεις, όμως, μέρες, κατέφτασε επισήμως η είδηση του θανάτου του Πολωνού Βασιλιά και οι πάντες σάστισαν…

Επίσης, κατά την εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Ισπανία, ο Αββάς του Συντάγματος έβλεπε κάθε βράδυ στον ύπνο του, ενώ κοιμόταν πλάι σε μια μεγάλη, ορθή πέτρα, έναν άνθρωπο ωχρό, μισόγυμνο και κατασκονισμένο να του λέει στα Γαλλικά: «Κοιμήσου λίγο πιο κει, γιατί με πιέζεις…»

Ο Αββάς, στο άκουσμα αυτών των λόγων, πεταγόταν επάνω τρομαγμένος, αλλά δεν έβλεπε κανέναν κοντά του.

Έτσι, αποφάσισε να πει τι του συνέβαινε στους Αξιωματικούς του Στρατεύματος. Εκείνοι έβαλαν έναν Επιλοχία να κοιμηθεί στο σημείο που πλάγιαζε ο Αββάς τους. Μα, κι αυτός με τη σειρά του είδε στον ύπνο του τον ίδιο άνθρωπο, που του ζητούσε να πάει λιγάκι πιο κει.

Τότε, όλοι συμφώνησαν πως κάτι υπερφυσικό συνέβαινε. Το μυστήριο, μάλιστα, λύθηκε λίγες μέρες αργότερα. Έσκαψαν στο σημείο και ανακάλυψαν τον σκελετό ενός Γάλλου στρατιώτη, τον οποίο, καθώς φαινόταν, τον είχαν δολοφονήσει οι Ισπανοί αντάρτες και τον είχαν πετάξει εκεί προ πολλού.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΜΠΟΥΚΕΤΟ», στις 25/10/1928…