Οι Αμερικανοί κανόνισαν ώστε η τουρκική Πολεμική Αεροπορία να μοιάζει σε λίγο διάστημα με αυτή του Ιράν μετά την διακοπή των σχέσεων των δύο χωρών, ένεκα της επανάστασης το 1979.
Τα τουρκικά αεροσκάφη McDonnell Douglas F-4E Phantom II πετούν για σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια μακρά διάρκεια ζωής για μερικά από τα τελευταία μαχητικά πρώτης γραμμής τρίτης γενιάς.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική 111 Μοίρα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας διαθέτει πλέον μόνο 15 βομβαρδιστικά F-4E Terminator 2020 σε υπηρεσία, αλλά απο αυτά μόνο τα εννέα είναι επιχειρησιακά τον Ιανουάριο του 2024.
Δύο από αυτά, βομβάρδισαν θέσεις του PKK στο Ιράκ την χθεσινή νύχτα.
Κάθε ένα από αυτά έριξε δύο βόμβες GBU-31 JDAM. Τα αεροσκάφη Είχαν ισραηλινής κατασκευής εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου Elta ELL-8222 ECM pods 600 γαλονιών η καθεμία.
Η Ελλάδα, το Ιράν, η Τουρκία και η Νότια Κορέα είναι οι τελευταίοι χειριστές του θρυλικού F-4E Phantom II στον κόσμο, μεταξύ των οποίων το Ιράν με περίπου 50 από αυτά εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος χρήστης ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην δεύτερη θέση με 18 αεροσκάφη από τον Ιανουάριο του 2024.
Τεράστιο πρόβλημα στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία
Η Τουρκία προχωρά σε αμφιβόλου ποιότητας εκτεταμένες αναβαθμίσεις του στόλου της στα μαχητικά αεροσκάφη F-16, τη ραχοκοκαλιά της αεροπορίας της.
Τέτοιες προσπάθειες είναι αναμφίβολα απαραίτητες, γιατί η Άγκυρα είναι απίθανο να προμηθευτεί αντικαταστάτες πέμπτης γενιάς για πολύ καιρό ακόμη.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η απόλυτη αναγκαιότητα και οι σοβαρές ελλείψεις στις προμήθειες, θα μπορούσαν να κάνουν την Τουρκία να μείνει με ελάχιστες επιλογές από το να διατηρήσει αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη, για πολύ περισσότερο από το προγραμματισμένο.
Είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την αεροπορική κυριαρχία στο Αιγαίο, η μη απόκτηση των Αμερικανικών F-16 BLOCK-70 από την Τουρκία.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία χάρη στα μαχητικά της F-16 Viper και RAFALE, αλλά και στους άριστους πιλότους που διαθέτει, είναι γεγονός ότι κυριαρχεί στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο στην παρούσα φάση έναντι της γερασμένης Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας
Αυτό έχει ωθήσει τους Τούρκους να προβούν στην εγχώρια αναβάθμιση των F-16 τους με το πρόγραμμα OZGUR, ενώ παράλληλα εντείνουν τις προσπάθειές τους για την απόκτηση από τις ΗΠΑ, 40 F-16 BLOCK 70 και 80 κίτ εκσυγχρονισμού για ισάριθμα μαχητικά F-16 τους.
Πέραν των παραπάνω η Τουρκία προβαίνει στην κατασκευή πληθώρας UCAV , USV, drone mamikazi για να αλλάξει τον σε βάρος της συσχετισμό δυνάμεων στο Αιγαίο.
Εφόσον η Τουρκία ξεκινήσει μαζική παραγωγή του μη επανδρωμένου της μαχητικού "Kızılelma" το 2024 σε συγκερασμό με την παραγωγή του TB-3 BAYRKAR που αναμένεται να ξεκινήσει και αυτή μεταξύ 2024-2025 και δεν προβεί σε απόκτηση μέχρι τότε των 40 F-16 BLOCK70 από τις ΗΠΑ, θα τεθεί σταδιακά εν αμφιβόλω η αεροπορική κυριαρχία της στο Αιγαίο μέχρι το 2028, οπότε και θα ξεκινήσει η παραλαβή των F-35 από τις ΗΠΑ.
Αυτό θα οφείλεται στον συγκερασμό μαχητικών αεροσκαφών της με τα μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη της Kızılelma και τα υπόλοιπα drone της, τα οποία θα αναλάβουν όλων των ειδών τις αποστολές, τις οποίες εκτελεί από μόνη της η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Όπως όμως και να έχει το αμερικανικό εμπάργκο ανταλλακτικών στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία, σε συνδυασμό με τις μεγάλες ανάγκες της Άγκυρας για επίδειξη ισχύος σε Ιράκ, Λιβύη, Συρία κά έχουν εξοργίσει το καθεστώς Ερντογάν, που έχει δεμένα τα χέρια πραγματικά ίσως για πρώτη φορά, μετά το 1974.
