Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα χάρη στα RAFALE και τα F-16 VIPER, έχει αποκτήσει αεροπορική υπεροχή έναντι της Τουρκίας.
Εκτός από την χώρα μας, επίσης και οι σύμμαχές μας χώρες του Ισραήλ αλλά και της Αιγύπτου, έχουν το αεροπορικό πλεονέκτημα-υπεροχή έναντι της Τουρκίας, όπερ σημαίνει ότι παρά τους λεονταρισμούς και τις προσπάθειες του Ερντογάν, η τουρκική κυριαρχία στη ΝΑ Μεσόγειο φαίνεται να μοιάζει με μακρινό άπιαστο όνειρο.
Η Αίγυπτος θα παραλάβει Κινεζικά μαχητικά J-10CE
Χαρακτηριστικό των προσπαθειών του Αιγύπτιου Προέδρου Σίσι για ενίσχυση της πολεμικής αεροπορίας του ,είναι κινεζικής κατασκευής, τα οποία είναι πλέον εξοπλισμένα με προηγμένους πυραύλους αέρος-αέρος ικανούς να εμπλέκουν στόχους πέρα από την οπτική εμβέλεια.
<blockquote class="twitter-tweet"><p lang="en" dir="ltr">Yeah 🇪🇬 EAF is getting the J-10C with Pl15 AAMs, congrats 🥂<a href="https://twitter.com/ViktorNaumenk99?ref_src=twsrc%5Etfw">@ViktorNaumenk99</a> <a href="https://twitter.com/mahmouedgamal44?ref_src=twsrc%5Etfw">@mahmouedgamal44</a> <a href="https://t.co/zsRvd81FNg">https://t.co/zsRvd81FNg</a> <a href="https://t.co/3GuOEl9UJn">pic.twitter.com/3GuOEl9UJn</a></p>— Húrin (@Hurin92) <a href="https://twitter.com/Hurin92/status/1888948058781552950?ref_src=twsrc%5Etfw">February 10, 2025</a></blockquote> <script async src="https://platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
Η απόφαση της Αιγύπτου να αποκτήσει κινεζικά μαχητικά αεροσκάφη J-10CE σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη στρατηγική στρατιωτικών προμηθειών της, αντικατοπτρίζοντας μια ευρύτερη τάση διαφοροποίησης των αμυντικών συνεργασιών της μακριά από τους παραδοσιακούς δυτικούς προμηθευτές, ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι αναφορές δείχνουν ότι η Αίγυπτος υπέγραψε συμφωνία με την Κίνα στις 19 Αυγούστου 2024, για να αγοράσει αυτά τα προηγμένα μαχητικά πολλαπλών ρόλων τέταρτης γενιάς, γνωστά ως «Vigorous Dragon», για να αντικαταστήσει τον γηρασμένο στόλο της αμερικανικής κατασκευής F-16 Fighting Falcon.
Αυτή η κίνηση τοποθετεί την Αίγυπτο ως τον δεύτερο διεθνή πελάτη για το J-10C, μετά το Πακιστάν, και υπογραμμίζει τους αυξανόμενους στρατιωτικούς δεσμούς του Καΐρου με το Πεκίνο, ειδικά μετά την ένταξη της Αιγύπτου στο μπλοκ BRICS υπό την ηγεσία της Κίνας νωρίτερα το περασμένο έτος.
Η συμφωνία, η οποία δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα ούτε από την Αίγυπτο ούτε από την Κίνα, προέκυψε μετά την εμφάνιση του J-10C στην πρώτη Διεθνή Αεροπορική Έκθεση της Αιγύπτου τον Σεπτέμβριο του 2024, όπου πραγματοποίησε την εναρκτήρια επίδειξη του στην Αφρική.
Τεχνικά χαρακτηριστικά του J-10C
Το J-10C, που αναπτύχθηκε από την Chengdu Aircraft Industry Corporation, είναι εξοπλισμένο με προηγμένα χαρακτηριστικά, όπως ραντάρ σάρωσης, σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα και δυνατότητα μεταφοράς όπλων αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων PL-10 και PL-15.
Η σχεδίασή του, με φτερό δέλτα και διαμόρφωση καναντέρ, ενισχύει τους ελιγμούς και την ανύψωση, καθιστώντας το μια ανταγωνιστική εναλλακτική λύση σε δυτικά μαχητικά όπως το F-16.
Οι αναλυτές σημειώνουν ότι το J-10C προσφέρει ανώτερες δυνατότητες μάχης με χαμηλότερο κόστος, με τις τιμές μονάδας να υπολογίζονται στα 40 έως 50 εκατομμύρια δολάρια, σε σύγκριση με τα 65 έως 70 εκατομμύρια δολάρια για τις τελευταίες εκδόσεις F-16.
Η απόφαση της Αιγύπτου να επιλέξει τα κινεζικά αεροσκάφη ήρθε μετά την απόρριψη προσφορών από τις Ηνωμένες Πολιτείες για αναβάθμιση των F-16 στο πρότυπο F-16V και από τη Ρωσία για μαχητικά MiG-29, αντανακλώντας την απογοήτευση για τους περιορισμούς και το υψηλό κόστος που σχετίζεται με δυτικούς προμηθευτές.
Η στροφή της Αιγύπτου προς την Κίνα
Το Κάιρο βασίζεται εδώ και πολύ καιρό στην αμερικανική στρατιωτική βοήθεια και εξοπλισμό, λειτουργώντας έναν από τους μεγαλύτερους στόλους F-16 παγκοσμίως, αλλά αυτά τα αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με ξεπερασμένη τεχνολογία και δεν διαθέτουν προηγμένους πυραύλους πέρα από το οπτικό βεληνεκές λόγω των περιορισμών των ΗΠΑ, εν μέρει επηρεασμένοι από τη συμμαχία τους με το Ισραήλ.
Αντίθετα, η Κίνα επιβάλλει λιγότερους πολιτικούς περιορισμούς στις πωλήσεις όπλων, παρέχοντας στην Αίγυπτο μεγαλύτερη επιχειρησιακή ευελιξία.
Η αγορά ευθυγραμμίζεται με την ευρύτερη στρατηγική της Αιγύπτου για τον εκσυγχρονισμό της αεροπορίας της και τη μείωση της εξάρτησης από τα δυτικά συστήματα, μια τάση που είναι επίσης εμφανής στις αγορές Γαλλικών αεροσκαφών Rafale και ρωσικών MiG-29.
Ωστόσο, η ενσωμάτωση κινεζικών αεροσκαφών στον ποικίλο στόλο της Αιγύπτου, ο οποίος περιλαμβάνει αμερικανικές, γαλλικές και ρωσικές πλατφόρμες, θέτει υλικοτεχνικές προκλήσεις, όπως συντήρηση και εκπαίδευση.
Η αυξανόμενη σχέση της Αιγύπτου με την Κίνα εκτείνεται πέρα από το στρατιωτικό υλικό, όπως αποδεικνύεται από τη συμμετοχή της στις BRICS και τους αυξανόμενους οικονομικούς δεσμούς.
Η συμφωνία για το J-10C θεωρείται μέρος μιας στρατηγικής ευθυγράμμισης με το Πεκίνο, η οποία προσφέρει όχι μόνο οικονομικές στρατιωτικές λύσεις αλλά και λιγότερες πολιτικές δεσμεύσεις σε σύγκριση με τους δυτικούς εταίρους.
Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η απόφαση της Αιγύπτου μπορεί να είναι μια απάντηση στις περιφερειακές εντάσεις, συμπεριλαμβανομένων των ανησυχιών για τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα και την ανάγκη διατήρησης μιας αξιόπιστης αποτρεπτικής ικανότητας.
Ενώ ο ακριβής αριθμός των τζετ J-10C που σχεδιάζει να αποκτήσει η Αίγυπτος παραμένει άγνωστος, οι αναφορές υποδηλώνουν αρχικό ενδιαφέρον για δώδεκα (12) μονάδες, με δυνατότητα περαιτέρω παραγγελιών ανάλογα με την απόδοση και την επιτυχία της ολοκλήρωσης.
Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της Αιγύπτου και σε Διεθνές επίπεδο
Εντός της Αιγύπτου, η εξαγορά θεωρείται από ορισμένους ως ένα βήμα προς μεγαλύτερη στρατιωτική ανεξαρτησία και μια ρεαλιστική απάντηση στους δυτικούς περιορισμούς, ενώ άλλοι ανησυχούν για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της απομάκρυνσης από τις καθιερωμένες εταιρικές σχέσεις των ΗΠΑ.
Σε διεθνές επίπεδο, η συμφωνία υπογραμμίζει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, αμφισβητώντας την κυριαρχία των δυτικών προμηθευτών όπλων.
Οι επικριτές της αφήγησης του κατεστημένου προειδοποιούν ότι ενώ το J-10C προσφέρει προηγμένες δυνατότητες, η εξάρτησή του από την κινεζική τεχνολογία και υποστήριξη θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες εξαρτήσεις, περιπλέκοντας δυνητικά τη στρατηγική αυτονομία της Αιγύπτου μακροπρόθεσμα.
Ωστόσο, η απόκτηση των μαχητικών αεροσκαφών J-10CE από την Αίγυπτο σηματοδοτεί ένα τολμηρό βήμα στις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της άμυνας, αντικατοπτρίζοντας μια πολυπολική προσέγγιση στην παγκόσμια στρατιωτική συνεργασία.
Η σημασία της απόκτησης του κινεζικού πυραύλου αέρος-αέρος PL-15 εκτός οπτικού βεληνεκούς
Η απόκτηση από την Αίγυπτο του κινεζικού πυραύλου αέρος-αέρος PL-15 εκτός οπτικού βεληνεκούς σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη στρατιωτική στρατηγική της, αντικατοπτρίζοντας τόσο τις περιφερειακές φιλοδοξίες της όσο και τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι δυτικές δυνάμεις.
Το PL-15, ένας εξελιγμένος πύραυλος μεγάλου βεληνεκούς με εκτιμώμενο βεληνεκές έως και 300 χιλιόμετρα στην εγχώρια εκδοχή του, προσφέρει στην Αίγυπτο μια ικανότητα που επιζητούσε από καιρό, αλλά την αρνήθηκαν οι παραδοσιακοί δυτικοί σύμμαχοί της.
Αυτή η κίνηση έρχεται καθώς το Κάιρο αντιμετώπισε επανειλημμένες αρνήσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα ευρωπαϊκά έθνη να προμηθεύσει προηγμένα πυρομαχικά αέρος-αέρος, όπως το AIM-120 AMRAAM ή το MBDA Meteor, λόγω γεωπολιτικών εκτιμήσεων και ανησυχιών για την περιφερειακή ισορροπία, ιδιαίτερα σε σχέση με το στρατιωτικό πλεονέκτημα του Ισραήλ.
Η Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία στηρίζεται ιστορικά σε ένα μείγμα πλατφορμών δυτικής και σοβιετικής εποχής, συμπεριλαμβανομένων των F-16, Rafales και MiG-29, αλλά η ικανότητά της να αξιοποιεί πλήρως αυτά τα αεροσκάφη έχει παρεμποδιστεί από τους περιορισμούς στα προηγμένα όπλα.
Για παράδειγμα, ο στόλος F-16 της Αιγύπτου, ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, έχει περιοριστεί σε παλαιότερους πυραύλους AIM-7 Sparrow, οι οποίοι δεν διαθέτουν το βεληνεκές και την πολυπλοκότητα των σύγχρονων συστημάτων πέρα από την οπτική εμβέλεια.
Ομοίως, ενώ η Αίγυπτος έχει αποκτήσει γαλλικά αεροσκάφη Rafale, οι προσπάθειες για τον εξοπλισμό τους με τον πύραυλο Meteor, ο οποίος έχει βεληνεκές άνω των 100 χιλιομέτρων, φέρεται να έχει αποκλειστεί από δυτικές δυνάμεις, επηρεασμένες από τις ανησυχίες του Ισραήλ για τη διατήρηση του ποιοτικού στρατιωτικού του πλεονεκτήματος στην περιοχή.
Αυτοί οι περιορισμοί έχουν αφήσει την αεροπορία της Αιγύπτου σε μειονεκτική θέση, ιδιαίτερα σε σενάρια που απαιτούν δυνατότητες εμπλοκής μεγάλης εμβέλειας έναντι πιθανών αντιπάλων.
Η προθυμία της Κίνας να προμηθεύσει το PL-15, ιδιαίτερα στην εξαγωγική του παραλλαγή, το PL-15E, το οποίο έχει μειωμένη αλλά ακόμα τρομερή εμβέλεια περίπου 145 χιλιομέτρων, αντιπροσωπεύει έναν στρατηγικό άξονα για την Αίγυπτο.
Η πιθανή αντίσταση στα ηλεκτρονικά αντίμετρα του PL-15Eτο καθιστούν ένα ισχυρό εργαλείο για την αεροπορική υπεροχή, φέρνοντας την Αίγυπτο πιο κοντά στην ισοτιμία με τις περιφερειακές δυνάμεις που διαθέτουν παρόμοια προηγμένα συστήματα.
Αυτή η εξαγορά όχι μόνο ενισχύει την αποτρεπτική στάση της Αιγύπτου, αλλά σηματοδοτεί επίσης μια διαφοροποίηση των προμηθευτών όπλων της, μειώνοντας την εξάρτησή της από τα δυτικά έθνη που έχουν επιβάλει αυστηρούς όρους στις στρατιωτικές πωλήσεις.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι στρατηγικές επιπτώσεις της απόκτησης από την Αίγυπτο των 12 μαχητικών J-10C που θα φέρουν τους πυραύλους αέρος-αέρος PL-15, εκτείνονται πέρα από τα σύνορά της, δυνητικά αναδιαμορφώνοντας την εναέρια δυναμική στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Με την ικανότητα να εμπλέκει εναέριους στόχους σε μεγάλες αποστάσεις, η Αιγυπτιακή Αεροπορία θα μπορεί να προβάλλει την ισχύ της, ενισχύοντας τον ρόλο της ως περιφερειακού παράγοντα ασφάλειας μαζί με την Ελλάδα και το Ισραήλ στη ΝΑ Μεσόγειο, "βυθίζοντας" την "Γαλάζια Πατρίδα" του Ερντογάν.
