Σε μια τυπική και σύντομη διαδικασία συζητήθηκε σήμερα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου η αναίρεση υπέρ του νόμου που έχει ασκηθεί από την αντεισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ευσταθία Σπυροπούλου επί της υπ΄ αριθμ. 67650/2013 αθωωτικής απόφασης του Η΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η οποία δέχθηκε ότι ο Αρτέμης Σώρρας είναι ο διαχειριστής 600 δισ. δολαρίων (ποσό το οποίο έχει ενσωματωθεί σε 6 διεθνή γραμμάτια του αμερικανικού ταμείου, ονομαστικής αξίας 100 δισ. το καθένα).

Μάλιστα, ούτε ο ίδιος ο Αρτέμης Σώρρας ούτε και οι συνήγοροί του εμφανίστηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο.

Η ύπαρξη της πρωτόδικης απόφασης -η οποία έχει προκαλέσει και την αντίδραση του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή, μετά από δημοσιεύματα του Τύπου- αποτέλεσε επί σειρά ετών, τη «σημαία» του Αρτέμη Σώρρα, ότι με τα ομόλογα αυτά μπορεί ο ίδιος αλλά και το κράτος να διαγράψουν ιδιωτικά και κρατικά χρέη.

Η αναίρεση υπέρ του νόμου επί της εν λόγω απόφασης του Πλημμελειοδικείο Αθηνών ασκήθηκε μετά την αίτηση αναίρεσης που είχε καταθέσει στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ξένη Δημητρίου, ο δικηγόρος Πέτρος Πανταζής.

Να σημειωθεί ότι η δικαστική απόφασή που θα εκδοθεί από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επί της αναίρεσης υπέρ του νόμου δεν έχει έννομες συνέπειες.

Δηλαδή, δεν ακυρώνει ή δεν μεταβάλει το «δια ταύτα» της υπ΄ αριθμ. 67650/2013 απόφασης του Η΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, αλλά έχει απλώς νομολογιακό χαρακτήρα.

Επίσης, εάν η απόφαση που θα εκδοθεί από τον Άρειο Πάγο έχει αρνητικό αποτέλεσμα για τον 50χρόνο Αρτέμη Σώρρα, τότε εκείνος δεν μπορεί να τη επικαλείται ή να την προσκομίσει ενώπιον των δικαστηρίων.

Όπως αναφέρεται στην αναίρεση υπέρ του νόμου η Ευσταθία Σπυροπούλου η επίμαχη απόφαση εστερείτο αιτιολογίας είχε ελλειπή επιχειρήματα, νομικά προβλήματα, ενώ παράλληλα κάνει εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα που αφορά στο αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων.

Αναλυτικότερα, στην εισήγηση της αντεισαγγελέως, μεταξύ των άλλων, αναφέρονται εκτενώς οι λόγοι για τους οποίους η απόφαση του έτους 2013 δεν στέκει και πρέπει να ανατραπεί και συγκεκριμένα:

1) Το Πρωτοδικείο Αθηνών δεν διέλαβε στην απόφασή του ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αφού δεν εκτίθενται σε αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία.

2) Δεν προκύπτει από το σκεπτικό της απόφασης κατά τρόπο αναμφίβολο ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη του και εξετίμησε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και όχι μόνο μερικά εξ αυτών κατ’ επιλογή, διαλαμβάνοντας ελλιπή, ασαφή και αντιφατική αιτιολογία.
Ειδικότερα, δεν παρατίθενται στην απόφαση τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήχθησαν τα πραγματικά περιστατικά. Δεν διέλαβε ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία ως προς την ύπαρξη του υπέρογκου ποσού των 600 δις δολαρίων ενώ αναφέρει αορίστως και δεν προσδιορίζει δυνάμει ποιου πληρεξουσίου ο Αρτέμης Σώρρας είναι διαχειριστής του αμύθητου ποσού. Επίσης, δεν προσδιορίζει τα ακριβή στοιχεία των 6 διεθνών γραμματίων, ούτε πού ακριβώς φυλάσσονται αυτά, αλλά αόριστα ότι «βρίσκονται κατατεθειμένα σε κεντρική τράπεζα του Καναδά».

3) Είναι ασαφής και αντιφατική η αιτιολογία καθόσον ενώ αρχικά δέχεται ότι τα 600 δις φυλάσσονται προς πίστωση και χορηγία της Ελληνικής Δημοκρατίας, ακολούθως η απόφαση αναφέρει ότι «το ποσό ο κ. Σώρρας προτίθεται να το χορηγήσει στο ελληνικό κράτος.

4) Αντιφατικά και εσφαλμένα η απόφαση ερμηνεύει ότι δεν δημιουργήθηκε καμία ανησυχία στους πολίτες ούτε έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος από τους ισχυρισμούς Σώρρα για την αμύθητη περιουσία του.

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της, ενώ παράλληλα οι δικαστικές αρχές ερευνούν καταγγελίες για τη δράση του κ. Σώρρα, ο οποίος αντιμετωπίζει κατηγορίες για απάτη και άλλα αδικήματα μεταξύ των οποίων και εκείνο της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης.