Το κείμενο της ανάληψης ευθύνης αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντεξουσιαστικού χώρου. Ακολουθεί το κείμενο:

Ι. ΟΙ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΗΣ, ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

Η ύπαρξη των δεξαμενών σκέψης, των περίφημων think tanks, ποτέ δεν ήταν τυχαία ή ουρανοκατέβατη. Είναι αποτέλεσμα συνεχών διεργασιών κι ιδεολογικών επιθέσεων μέσα στο χρόνο και βέβαια σε άμεση σχέση με τις εξελίξεις στο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον, εντός του οποίου δίνει τα “φώτα” της η διανόηση του συστήματος. Και το περιβάλλον αυτή τη στιγμή, είναι μία συνθήκη βαθιάς οικονομικής κρίσης, με τις ανάλογες προεκτάσεις στο πολιτικό, στο κοινωνικό και στο διεθνές / γεωπολιτικό επίπεδο. Μία από τις λύσεις που έχουν στην εργαλειοθήκη τους τ’αφεντικά για το πως να διασωθούν, αποτελεί η διαρκής υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Από την παρανομοποίηση των μεταναστών-στριών και τη χρήση τους με όρους σκλαβιάς (το κατεξοχήν ιδανικό εργασιακό μοντέλο για το κάθε αφεντικό) ως το διαρκές γκρέμισμα δικαιωμάτων που έχουν κερδιθεί με αίμα για όλους τους υπόλοιπους, μπορεί να υπάρχει ένα χάσμα, αλλά κάποιοι-ες έχουν αναλάβει να το γεφυρώσουν, συμβάλλοντας στη δημιουργία της απόλυτης δυστοπίας για εμάς.

Οι δεξαμενές σκέψης, όντας ως ένα βαθμό ένας συλλογικός επιστήμονας, αποτελούν το αναπόσπαστο κομμάτι ενός παζλ, που περιλαμβάνει αφεντικά, πανεπιστημιακά ιδρύματα και δημοσιογράφους. Κάποιοι βάζουν τα χρηματικά κεφάλαια, άλλοι την έρευνα και την παραγωγή πορισμάτων κι άλλοι αναλαμβάνουν την προώθησή τους με την κατάλληλη προπαγάνδα εντός της κοινωνίας. Ένα παζλ, που έχει ως στόχο την παραγωγή ιδεών και μοντέλων, για το πως πρέπει να διαμορφώνεται ο κόσμος σήμερα.

Αυτές οι δεξαμενές, οι επιτροπές, τα ινστιτούτα και τα ιδρύματα παρουσιάζονται υπό τον μανδύα της αντικειμενικότητας (λόγω της επιστημονικής τους κατάρτισης) και της “ουδέτερης” οπτικής τους. Έτσι, εκδόσεις, μελέτες, πορίσματα, συζητήσεις, ημερίδες, εκθέσεις σε εφημερίδες, σε περιοδικά ή απευθείας στις εκάστοτε κυβερνήσεις κατά παραγγελία, προωθούνται ως οι “μαγικές” λύσεις στα δύσκολα προβλήματα για το συμφέρον όλων μας… Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Πρόκειται για πηγαία παραγωγή λόγων κι ιδεολογιών από την πλευρά του συστήματος κι έτσι πρέπει ν’αντιμετωπίζονται. Αυτά τα “πνευματικά” κι ειδικευμένα επιτελεία προσφέρουν μια σειρά από τεχνικές λύσεις στα νέα οικονομικά δεδομένα της χρεωκοπημένης Ελλάδας και στ’αφεντικά της, που παλεύουν να κρατηθούν στην επιφάνεια σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους σ’ευρωπαϊκο, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, πάντα, φυσικά, κερδοφορώντας επάνω στις πλάτες μας. Χαράζουν κατευθύνσεις και στρατηγικές, μελετούν την εποχή, προτείνουν λύσεις ονειρικές για τ’αφεντικά. Και φυσικά αμείβονται πλουσιοπάροχα γι’αυτές τους τις υπηρεσίες, όντας μάλιστα και σε πολλές διαφορετικές θέσεις ταυτόχρονα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νεοφιλελεύθερος τεχνοκράτης Γ. Στουρνάρας. Οικονομολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου, γενικός επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών), του κατεξοχήν οικονομικού think tank – διευθυντηρίου των ελληνικών αφεντικών με προτάσεις που θα ζήλευε κι η ίδια η τρόϊκα, μα που ήταν ο διακαής πόθος των ντόπιων αφεντικών για χρόνια και που η εφαρμογή των μνημονίων τελικά τις έκαναν πράξη. Αρθρογράφος, επίσης, σε εφημερίδες κι οικονομικά περιοδικά, με πέρασμα (αναμενόμενο) απο την πολιτική ως υπουργός Οικονομικών (2012-2014), ενώ τώρα είναι ο αρχιτραπεζίτης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
ΙΙ. Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΟΦΩΝ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ, ΣΑΡΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ.

“…Η φιγούρα στην οποία είναι συγκεντρωμένες οι λειτουργίες και το κύρος αυτού του νέου διανοούμενου δεν είναι πια η φιγούρα του μεγαλοφυούς συγγραφέα, αλλά του απόλυτα σοφού, δεν είναι πια εκείνος που φέρει τις αξίες όλων, που εναντιώνεται στον άδικο δυνάστη ή στους υπουργούς… Είναι αντίθετα εκείνος που κατέχει, μαζί με λίγους άλλους στη διάθεσή του, δυνάμεις που μπορούν να “ευεργετήσουν” ή να καταστρέψουν ανέκλητα τη ζωή.”

Μισέλ Φουκώ

Την Επιτροπή Σοφών την συναντούμε με τελείως διαφορετική σύνθεση και για διαφορετικά θέματα το 2013 όταν ήταν αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ. Τότε, είχαν κινηθεί οι διαδικασίες κι είχαν έρθει σε επαφές με “επιφανείς” προσωπικότητες, ακαδημαϊκούς και πανεπιστημιακούς, για τη σύσταση ενός, απαραίτητου όπως το χαρακτήριζαν και τότε, think tank, το οποίο θα εστίαζε σε ζητήματα συνταγματικής πολιτικής, ζητήματα της ευρύτερης λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, στη δημιουργία ενός πλαισίου δικαιωμάτων και διασφάλισης στην σημερινή περίοδο κρίσης της Δημοκρατίας, αλλά υπήρχει κι η αναφορά στη θεματική των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας.

Η Επιτροπή Σοφών για το ασφαλιστικό συγκροτήθηκε με τη μορφή του κατεπείγοντως, μετά από απόφαση στις 21 Αυγούστου 2015 του τότευπουργού Εργασίας Γ. Κατρούγκαλου. Αποτελείται από συνολικά 12 άτομα καθηγητές-τριες πανεπιστημίων, εργατολόγους, μέλη δεξαμενών σκέψης, δικαστικούς διαφόρων τομέων και βαθμίδων, εκπροσώπους εργοδοτικών οργανώσεων.
Πολλά από τα μέλη τα οποία επίλεξε για να συστήσουν την Επιτροπή, τα γνώριζε από το πολιτικό του παρελθόν στο ΠΑΣΟΚ και με κάποια, μάλιστα, συνδέεται με ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Ο σκοπός που τέθηκε στην Επιτροπή ήταν να καταλήξει σε ένα σχέδιο με βάση το οποίο η δαπάνη για τις συντάξεις το 2016, θα ήταν μειωμένη κατά 2,5 δισ. Ευρώ, ενώ ταυτόχρονα για την διατήρηση του δήθεν “αγωνιστικού” προσωπείου, το σχέδιο θα έπρεπε με κάθε τρόπο να φανεί πως δε συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του νέου μνημονίουαλλά να εμφανιζόταν ως ανεξάρτητη πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛκι ειδικότερα του υπουργού, Γ. Κατρούγκαλου.

Χαρακτηριστικά αξίζει ν’αναφέρουμε, πως ανάμεσα στα μέλη της Επιτροπής διακρίνουμε και τον πρώην διοικητή του ΙΚΑ, Μιλτιάδη Νεκτάριο, πρώην ειδικό σύμβουλο την περίοδο 1983-1987 του Κώστα Σημίτη στο υπουργείου Εμπορίου. Είναι ένας άνθρωπος με ισχυρή τεχνογνωσία στην ιδιωτική ασφάλιση (το 2011 μάλιστα ανέλαβε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Interamerican) και με εμπειρία για τα πεπραγμένα του μεγαλύτερου δημόσιου ασφαλιστικού φορέα της χώρας, το ΙΚΑ. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως επελέγη για τη θέση του διοικητή σε μία επίμαχη περίοδο προώθησης της μηχανοργάνωσης του οργανισμού. Κατ’ άλλους μια ύποπτη περίοδος για τα οικονομικά του ΙΚΑ και την επιβάρυνση του προϋπολογισμού του με εκατομμύρια λόγω καθυστερήσεων με τη μηχανοργάνωση. Η κάλυψη όμως, λόγω της συγγένειάς του με τη Δάφνη Σημίτη ήταν αρκετή, ώστε να καλυφθούν ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του, καθώς ήταν και σε δικαστική διαμάχη με το προηγούμενο διοικητή του ΙΚΑ σχετικά με τα υπέρογκα ποσά που είχαν δαπανηθεί για την κατασκευή της ιστοσελίδας του οργανισμού. Η σαπίλα του πολιτικού κατεστημένου κι η αποθέωση της λαμογίας για άλλη μία φορά παρούσα, αναδεικνύοντας περίτρανα τη θέση όλων αυτών που γνωμοδοτούν για τις ζωές μας και το μέλλον τους.

ΙΙΙ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΙ ΟΙ “ΕΓΚΕΦΑΛΟΙ” ΤΟΥ

Η αριστερά του Κεφαλαίου, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προηγούμενους διαχειριστές της εξουσίας, συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων. Όπως έχουμε πολλές φορές αναφέρει, η υποτίμηση της εργατικής δύναμης, μέσω των νέων εργασιακών σχέσεων στα χρόνια της κρίσης αποτελεί για τ’αφεντικά τη σωσίβια λέμβο τους εντός του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει απλώς πάνω στα ίδια γνωστά μονοπάτια, προσπαθώντας να ολοκληρώσει μέσω νομοθετημάτων όλα όσα ονειρεύεται το Κεφάλαιο εδώ και χρόνια. Αν και για να λέμε την (πικρή) αλήθεια, αρκετές από τις ρυθμίσεις είναι από καιρό μια πραγματικότητα που βιώνουμε στο πετσί μας κι αυτό που απομένει πλέον είναι η συνταγματική επικύρωσή τους.

Η “ροζ” αριστερά μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου φέρνει ένα νέο σετ εργασιακών ρυθμίσεων στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς. Ο Γ. Κατρούγκαλος, ως πρώην υπουργός Εργασίας κι ως “κομμουνιστής” κατά δήλωσή και κατα φαντασίαν του, ανέθεσε στην Επιτροπή Σοφών, όπως αναφέραμε, να ετοιμάσει ένα σχέδιο – πόρισμα με τις προτάσεις της ελληνικής πλευράς για τα εργασιακά ζητήματα. Προτάσεις οι οποίες θα τίθονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους “εταίρους”, όντας επιστημονικά τεκμηριωμένες, “πατώντας” πάνω στις (υποτιθέμενες) πολιτικές κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης.

Αν κοιτάξει κανείς το ποιόν όσων αποτελούν την Επιτροπή Σοφών θα βγάλει πολλά χρήσιμα συμπεράσματα. Οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις. Η “σοφία” του ενός να επικυρώνει τη γνώμη του άλλου με περιτύλιγμα την ετικέτα της επιτροπής, που ενσωματώνει άψογα τις επιταγές και τα αιτήματα της Αστικής Τάξης για το νέο κύκλο συσσώρευσης πλούτου. Αυτά που προτείνουν και που είχαμε αναφέρει στην επίθεσή μας στο Ε.Ι.Ε.Α.Δ. (Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρωπίνου Δυναμικού, παραθέτουμε και το σχετικό λινκ της ανάληψης ) είναι στην ουσία οι συνεχόμενες κι ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις μισθων με κορωνίδα τους, την προώθηση κι εγκαθίδρυση του υποκατώτατου μισθού. Επίσης, η απόλυτη ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος: αύξηση του ορίου απολύσεων, κατάργηση όλων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, δυνατότητα για ανταπεργία (lock-out). Αυτές είναι οι προτάσεις της Επιτροπής Σοφών, αυτές είναι που θα εφαρμοστούν πάνω στις πλάτες μας. Είναι ιαχές πολέμου των από πάνω, είναι η απόδειξη της αλαζονείας τους, πως “παίζουν” μπάλα σε άδειο γήπεδο, χωρίς αντίπαλο. Όμως δεν είναι έτσι και δε θα μπορούσε να αφεθεί η παγίωση μιας τέτοιας συνθήκης. Η ευτυχία των αφεντικών, ο θάνατος των προλετάριων… Αλλά εμείς τις ζωές μας δεν τις έχουμε για πέταμα.

IV. Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ, ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

Θεωρώντας λοιπόν την Επιτροπή Σοφών μια υπερ-δεξαμενή σκέψης με τις λειτουργίες των μελών της να αλληλοσυμπληρώνονται, με τα πορίσματα – μαχαιρίες στο σώμα των προλετάριων και με τις προτεινόμενες “ανάσες” της για την βελτίωση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας στο διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε μερικά μέλη της, παρουσιάζοντας τους τις δικές μας “προτάσεις” κι αναδεικνύοντας ταυτοχρόνως το βρώμικο ρόλο τους. Έτσι, πραγματοποιήσαμε τις παρακάτω εμπρηστικές επιθέσεις:

– Το απόγευμα της 23ης Δεκεμβρίου 2016 στο γραφείο της Αθηνάς Πετρόγλου, στην οδό Βησσαρίωνος 3 στο κέντρο της Αθήνας, ενέργεια η οποία αποκρύφτηκε απο τα μέσα ενημέρωσης. Η Αθηνά Πετρόγλου είναι δικηγόρος, εξειδικευμένη σε συνταξιοδοτικά θέματα, ενώ είναι μία εκ των στενών συνεργατών του Κατρούγκαλου. Ασχολήθηκε με τον εκ νέου υπολογισμό των συντάξεων και κυρίως με τις διατυπώσεις (αρχή της ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης) που θα ακολουθούσαν το εγχείρημα, ώστε να μην προσκρούσει σε διατάξεις του Συντάγματος. Είναι, επίσης, διευθύντρια του νομικού περιοδικού “Επιθεώρησις Δικαίου Κοινωνικής Ασφαλίσεως”. Ενός χρήσιμου εργαλείου για τους διοικητές των ασφαλιστικών ταμείων, όπως τουλάχιστον προκύπτει από την “εμπιστοσύνη” που του δείχνουν οι διοικήσεις ασφαλιστικών φορέων τα τελευταία χρόνια που το αγοράζουν ανελλιπώς. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως ο ΟΑΕΕ πλήρωσε 480 ευρώ για τρεις ετήσιες συνδρομές έτους 2013 αλλά και το ΙΚΑ στην Έδεσσα την ίδια χρονιά κατέβαλλε 160 ευρώ για την αγορά ενός τεύχους.

– Το βράδυ της Δευτέρας 02/01/2017 στη διώροφη οικία της Ευφροσύνης Κουσκουνά, στην οδό Τραυλαντώνη σταΠατήσια.

Η Ευφροσύνη Κουσκουνά είναι Πρόεδρος της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής. Ασχολείται με την δημιουργία των κατάλληλων μαθηματικών μοντέλων και την ερμηνεία τους, υλοποιώντας συγκεκριμένες εντολές της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας προκειμένου να επιτευχθούν οι απαιτούμενοι μνημονιακοί στόχοι. Συμμετείχε στην ομάδα εργασίας της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος για την εφαρμογή διεθνών προτύπων και στην ομάδα εργασίας της Εποπτικής Αρχής για τη θεσμοθέτηση νέων Κανόνων σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα. Επίσης, διετέλεσε επί πολλά έτη μέλος της Επιτροπής Ζωής και της Επιτροπής Στατιστικών Αυτοκινήτου στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος. Ακόμη, ήταν μέλος της Επιτροπής Ενεργητικού Παθητικού (ALCO), των εταιριών στις οποίες εργάστηκε. Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι κι αυτή, όπως ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, έχει ισχυρά συμφέροντα στον χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης.

– Το απόγευμα της Τετάρτης 04/01/2017 στο γραφείο του Δημήτριου Μπούρλου, εργατολόγου κι εκδότη του περιοδικου “Νομοθεσία ΙΚΑ”, στην οδο Ναυαρίνου 15 στα Εξάρχεια.

Αποτελεί την κατεξοχήν φιγούρα του τηλεμαϊντανου, καθώς εμφανίζεται σχεδόν καθημερινά στα τηλεοπτικά πάνελ με την υποτιθέμενη κατανόηση για τα πάθη των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, ενώ μάταια προσπαθεί να πείσει πως δεν συμφωνεί με την προωθούμενη νομοθεσία.

– Το απόγευμα της ίδιας ημέρας στα γραφεία του Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημητρίου Τσάτσου στην οδό Ακαδημίας 43 στο κέντρο της Αθήνας, στο όποιο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι ο Ξενοφών Κοντιάδης.

Ο υποφαινόμενος είναι καθηγητής Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως διετέλεσε αναπληρωματικό μέλος στο Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο των Φυλακών την τριετία 2000-2003. Το εν λόγω Ίδρυμα αποτελούσε ένα από τα κατεξοχήν κέντρα της κατευθυνόμενης διανόησης και της πεφωτισμένης Δεξιάς παλαιότερων χρόνων, μεταβάλλοντας φυσικά το χαρακτήρα και τις διεργασίες του ανάλογα με τις συνθήκες που διαμορφώνονταν σε κάθε οικονομικό, πολιτικό κι κοινωνικό περιβάλλον.

Να υπενθυμίσουμε στα εν λόγω καθάρματα, τους οργανικούς εγκεφάλους και συστημικούς ειδικούς, πως η αγαστή συνεργασία τους με τους πολιτικούς και τ’αφεντικά δε θα μένει αναπάντητη, θα μελετάται και θα μπαίνει πάντα στο στόχαστρο. Αυτό οφείλει να κάνει κάθε αγωνιστής-στρια, κάθε πολιτική συλλογικότητα, κάθε μαχητική δομή. Να σκέφτεται κριτικά, μα πάντα εξελικτικά και να πράττει ρηξιακά, συγκρουσιακά, επιθετικά.

Να δημιουργήσουμε από τώρα τα κύτταρα της αυριανής κοινωνίας που ονειρευόμαστε, να ισχυροποιήσουμε τις υπάρχουσες κοινότητες αγώνα σε κάθε πεδίο, έχοντας πάντα πληθυντική διάθεση. Να συνδεθούμε με τα κομμάτια της Τάξης μας, μ’όλους-ες αυτούς-ές που δεν αποτελούν εχθρό της και που είναι εν δυνάμει υπερασπιστές των συμφερόντων της, με αυτούς-ές που δεν παραμυθιάστηκαν από τις καθεστωτικές διακηρύξεις περι “καλύτερων ημερών”, με αυτούς-ές που δεν ενσωματώθηκαν και που δεν αφομοιώθηκαν. Ν’αγωνιστούμε στην Πράξη και στο πλευρό των ασυμβίβαστων εχθρων του Κράτους και του Κεφαλαίου. Να βρεθούμε εκεί που αξίζει να πολεμήσουμε και ταυτόχρονα ν’απουσιάσουμε απ’όπου κυκλοφορεί το δηλητήριο της εξουσιαστικής σκέψης και της ηγεμονίας σ’όλες τις εκφάνσεις τους. Παραφράζοντας τον Ντεμπόρ, λέμε πως “η ιστορική αποστολή της εδραίωσης του κόσμου της ελευθερίας δεν θα διεκπεραιωθεί με τους συμβιβασμούς του ρεφορμισμού ή στην κοινή δράση με τα ψευδο-επαναστατικά λείψανα… παρά μονάχα από την Τάξη που είναι ικανή να διαλύσει όλες τις Τάξεις αναθέτωντας όλη την εξουσία στα Προλεταριακά Συμβούλια… εκεί όπου τα άτομα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα τεκτονόμενα, δηλαδή με την καθολική Ιστορία, εκεί όπου ο διάλογος έχει οπλιστεί για να επιβάλλει θριαμβευτικά τους όρους του…”.

Κοινότητες Αγώνα με πυξίδα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την Επίθεση.

Για την Κοινωνική Επανάσταση.

Για την Αναρχία.

– ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

– ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ

 – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

 Ομάδα Επαναστατικής Αντεπίθεσης

Αθήνα, Ιανουάριος 2017