Στο greek-observatory και τις Ειδήσεις Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΑΠΟΨΕΙΣ

Άμα ξύσεις τον Μαρξιστή θα βγει ο Φαρισαίος

ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΣ, εκ της ανάγκης, αριστερός μας είχε αναφέρει κάποτε μεταξύ καφέ και κουλουρακίου,ένα σοφό γνωμικό:


«Άμα ξύσεις τον Μαρξιστή θα βγεί ο Φαρισαίος»

Πράγματι στην ουσία της η μαρξιστική και η αριστερή γενικότερα κουλτούρα θέλει τον εαυτό της ανώτερο και ξεχωριστό από τους άλλους τους αναξίους και αντιφρονούντες «τελώνες» και με κάθε τρόπο, ακόμη και  απολυταρχικό, προσπαθεί να διορθώσει την κακή κοινωνία.Θέλει να φτιάξει ένα Θεϊκό Παράδεισο  δίχως Τον Θεό. Σαν τα λόγια τότε του  Όφι στους πρωτοπλάστους.

Ενδεικτικό δείγμα είναι οι νεώτεροι Μαρξιστές της Καμπότζης ,οι Ερυθροί Χμέρ που «ανδραγάθησαν» έως το 1980 περίπου με πλήθος ανατριχιαστικών και απάνθρωπων μεθόδων.

Πίστευαν πως  για να επιτευχθεί πραγματική κοινωνική επανάσταση στην Καμπότζη, ήταν απαραίτητο ολόκληρη η χώρα να επιστρέψει σε μια αγροτική οικονομία, στην οποία δεν θα είχαν θέση η βιομηχανία, οι χρηματικές συναλλαγές, οι πόλεις και η μόρφωση. Αρχικά, μετέφεραν ολόκληρο τον πληθυσμό στην ύπαιθρο, με τη δικαιολογία πως στις πόλεις δεν υπήρχε αρκετή τροφή για να συντηρηθούν όλοι.Θα λέγαμε, με την Χριστιανική ορολογία, πως προσπάθησαν να φτιάξουν ένα μεγάλο Μοναστηριακό Κοινόβιο με το ζόρι και χωρίς Χριστό.


Οι προσπάθειές της όμως οδήγησαν τελικά σε λιμό μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ενώ η επιμονή της στην αυτοεπάρκεια, ακόμη και σε φαρμακευτικά προϊόντα, οδήγησε στο θάνατο χιλιάδων ανθρώπων από ιάσιμες ασθένειες, όπως η ελονοσία.

Οι ξένες πρεσβείες σφραγίστηκαν, οι τράπεζες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες έκλεισαν και όλοι οι θρησκευτικοί ναοί λεηλατήθηκαν. Εξωφρενικές απαγορεύσεις επίσης υπήρχαν για τις σεξουαλικές σχέσεις , το γέλιο, την τρυφερότητα και το κλάμα. Οι ένοχοι μεταφέρονταν στη φυλακή.  Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, η ερωτική ολοκλήρωση του γάμου γινόταν μόνο με την παρουσία και επίβλεψη, έξω από το δωμάτιο του ζευγαριού, μαυροντυμένων στρατιωτών.

Από το 1974 ως το 1978, από τους 14.000 κρατούμενους, επιβίωσαν οι 12.

Αυθαίρετες εκτελέσεις και βασανιστήρια από τα στελέχη τους έφεραν την γενοκτονία και σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα του πανεπιστημίου Γέιλ  2,5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθάνανε φρικτά σε σύνολο 8 εκατομμυρίων κατοίκων.

π. Διονύσιος Ταμπάκης

Tags
Back to top button