Το ΑΚΚΕΛ αποκαλύπτει ιστορικά στοιχεία για μία ακόμη προδοσία του Μητσοτακέικου κατά του Ελληνισμού της πρώην ΕΣΣΔ, τα οποία συνδέονται με τις σημερινές εξελίξεις στο Ντονέτσκ και στο Λουγκάνσκ αλλά και τις παλαιότερες στην Κριμαία-Ταυρίδα.
Αυτόνομη Ελληνική Δημοκρατία εντός της ΕΣΣΔ (ή σε ουκρανικά εδάφη μετά τη διάλυσή της) θα μπορούσε να υπάρξει από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και μάλιστα σε περιοχές από Οδησσό με Κριμαία-Ταυρίδα ή ακόμη και στις περιοχές Μαριούπολης-Ντονέτσκ-Λουγκάνσκ. Μπορούμε να πούμε ότι αν είχε επιτευχθεί αυτή η αυτονομία, “το Ουκρανικό” δεν θα μας απασχολούσε, αλλά και η ίδια η Ουκρανία θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη κατάσταση (οικονομική και διαφθοράς) και μαζί με τη Ρωσία να έχουν “ελληνικό σύνδεσμο” στην ΕΟΚ-Ε.Ε.. Η Ελλάδα θα είχε πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα και μάλιστα ακριβώς βόρεια του τουρκοκρατούμενου Πόντου.
Επίσης, θα είχε αποκατασταθεί δικαιοσύνη από την κίνηση του Λένιν να αποσχίσει ρωσικά εδάφη και να τα προσαρτήσει στην Ουκρανία ως ανατολικές και νότιες επαρχίες της Ουκρανίας. Οι Ρώσοι δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα (ένα τμήμα αυτών) να αποτελέσουν ελληνικές αυτόνομες περιοχές κυρίως όταν η Ελλάδα θα τις συνέδεε με την ΕΟΚ-Ε.Ε. Σε εκείνες τις πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Γιατί δεν έγινε; Προδοσία, το παραδοσιακό όπλο κατά του Ελληνισμού και ΠΑΛΙ με τη σφραγίδα Μητσοτάκη για λογαριασμό Αγγλοτούρκων, σε κάποιο βαθμό και Αμερικανών.
Από τα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης υπήρξε μεγάλη κινητικότητα από τον Ελληνισμό εκεί, ώστε να αναγνωριστεί μία γεωγραφική περιοχή ως αυτόνομη ελληνική περιοχή. Έλληνες συνεργάτες και υπουργοί του Έντουαρντ Σεβερνάντζε (τόσο κατά την θητεία του ως ΥΠΕΞ της Σοβιετικής Ένωσης, όσο κυρίως ως Προέδρου της Γεωργίας) είχαν κινηθεί αποτελεσματικά για να υπάρξει θέμα αυτόνομης περιοχής και σε μεγάλο βαθμό αυτό θεωρούνταν δεδομένο ότι θα γίνει. Μάλιστα, ο ίδιος ο ελληνικής καταγωγής δήμαρχος Μόσχας Γαβριήλ Ποπώφ σε συνέλευση ελληνικών φορέων στις αρχές του '90 τόνισε ότι τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για επίτευξη της ελληνικής αυτόνομης περιοχής. Προφανώς έχοντας υπόψιν του το ιστορικό προσάρτησης στην Ουκρανία των ελληνικών περιοχών που ο Λένιν και ο Χρουτσώβ απέσχισαν από τη Ρωσία.
Παλλινοστούντες από την πρώην ΕΣΣΔ σταδιακά αποκάλυπταν ότι δεν υπήρχε ενδιαφέρον από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να στηρίξει κάτι τέτοιο (προφανώς έπεσε εξωτερική σφαλιάρα συμμόρφωσης) και τελικά το θέμα αφέθηκε να ατονίσει. Ήταν η περίοδος πάνω-κάτω που ο Μητσοτάκης πουλούσε και το Μακεδονικό.
Μετά από λίγο το 1993 αναγκαστήκαμε να οργανώσουμε επιχείρηση διάσωσης Ελλήνων που τούς φέραμε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Εκεί που θα μπορούσαμε να τους έχουμε σε αυτόνομη ελληνική περιοχή στην πρώην ΕΣΣΔ, η προδοσία Μητσοτάκη τούς έκανε να τρέχουν με την ψυχή στο στόμα για να σωθούν από τους διωγμούς.Αυτά για να θυμόμαστε την ιστορική αλήθεια και τους διαχρονικούς Εφιάλτες.
