Με στοχευμένες παρατηρήσεις, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, Διονύσης Θεοδωράτος, παρεμβαίνει στη δημόσια διαβούλευση για την Ενδιάμεση Έκθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, φωτίζοντας τα σημεία που, όπως υπογραμμίζει, χρειάζονται πιο βαθιά ανάλυση και ουσιαστική διόρθωση. Θέτει πέντε βασικούς άξονες που, κατά τη γνώμη του, καθορίζουν το μέλλον της ελληνικής ακτοπλοΐας.
Πρώτον, εντοπίζει αδυναμίες στο θεσμικό πλαίσιο: παρότι η αγορά είναι πλήρως απελευθερωμένη, το ζήτημα δεν είναι η είσοδος νέων παικτών, αλλά η βιωσιμότητα όσων δραστηριοποιούνται σε αυτήν, μέσα σε περιβάλλον υψηλού κόστους και περιορισμένων υποδομών.
Δεύτερον, επιμένει πως οι άγονες και αναπτυξιακές γραμμές δεν αποτελούν «βάρος», αλλά επένδυση κοινωνικής συνοχής, με τις αποζημιώσεις να καλύπτουν μετά βίας τα έξοδα και να χρειάζονται ρεαλιστικό επαναπροσδιορισμό.
Τρίτον, αποσαφηνίζει τη λειτουργία και τον ρόλο του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΣ), σημειώνοντας ότι οι ακτοπλοϊκές εταιρείες εκπροσωπούνται μόλις από 4 στα 29 μέλη, άρα δεν υπάρχει περιθώριο επηρεασμού αποφάσεων όπως υπονοείται στην Έκθεση. Τέταρτον, στέκεται στο κρίσιμο ζήτημα των λιμενικών υποδομών, τονίζοντας ότι η χώρα έχει τα περισσότερα ακτοπλοϊκά λιμάνια στην Ευρώπη, αλλά πολλά από αυτά δεν είναι τεχνικά κατάλληλα για τον σύγχρονο στόλο, δημιουργώντας καθυστερήσεις και εμπόδια.
Τέταρτον, αναφέρεται στην έντονη εποχικότητα της ζήτησης, ένα διαχρονικό και δομικό χαρακτηριστικό της ελληνικής ακτοπλοΐας. Η Έκθεση, όπως σημειώνει, περιορίζει την ανάλυση σε οικονομικούς όρους, χωρίς να λαμβάνει επαρκώς υπόψη τον κοινωνικό χαρακτήρα της νησιωτικής μεταφοράς και την ανάγκη σταθερής πρόσβασης των κατοίκων όλο τον χρόνο.
Με αυτές τις επισημάνσεις, ο κ. Θεοδωράτος θέτει το πλαίσιο για έναν ουσιαστικότερο διάλογο, επιδιώκοντας μια ακτοπλοϊκή πολιτική που θα είναι ταυτόχρονα λειτουργική, δίκαιη και βιώσιμη για την Ελλάδα της νησιωτικότητας.
